کیمیای آگاهی

 از ایزدان اسطوره‌ای یونان ، خدابانوی شکار و حیوانات وحشی ، الهه ی حاصلخیزی ، ماه ، استقلال و  پیچیده ترین خدای المپ  ، بزرگترین فرزند لتو و زئوس، و خواهر دوقلوی آپولو.  

 او به تیر و کمانی که به وسیلهٔ هفائستوس و سیکلوپ‌ها ساخته شده مجهز بود و تیر اندازی بی خطا و حامی همه ی موجودات تازه حیات یافته بود . طبیعت وحشی قلمرو اوست .

سمبل او شامل ماه، گوزن، سگ شکاری، خرس ماده، مار، درخت سرو، تیر و کمان می باشد.

بر اساس افسانه، آرتمیس یک روز قبل از آپولو به دنیا آمده بود. او در جزیرهٔ ارتیجیا به دنیا آمد، سپس بلافاصله پس از تولدش به مادرش در گذار از تنگهٔ دلوس کمک کرد. جایی که آپولو بدنیا آمد.

معبد آرتمیس که از عجایب هفتگانه بوده ، در ترکیه قرار دارد.

خصوصیات آرتمیس

آرتمیس همچون آتنا جلوه ی آرمانگرایی و تفکر منطقی یا به عبارتی کهن الگوی هدف گرایی است.

آرک تایپ آرتمیس بخشی از شخصیت یک زن است که تمایل به طبیعت و حضور در آن داردو اهل سفر اکتشافی است.زنانی جنگجو که در زندگی نیاز به حضور دایم مرد در کنارشان ندارند ، می جنگند و زندگی را به پیش می برند.

آرتمیس یکی از الهه‌های باکره المپ به شمار می‌رفت . او ( مانند آتنا و هستیا که مظهر ویژگی های زنانه و خود بسندگی در زنانند) بر خلاف دیگر خدایان و خدابانوان کوه المپ در مقابل عشق و عاشقی مصونیت داشت. دلبستگی های عاطفی ، او را از پیگیری آنچه برایش مهم بود باز نمیداشت. در مقام کهن الگو،  آرتمیس بیانگر نیاز زنان به خود مختاری و نیز مظهری است از توانایی در تمرکز کردن بر آنچه که برایشان پر معناست. این کهن الگو نمونه ی زنانی است که فعالانه اهداف خویش را دنبال می کنند.

در تبیین مفهوم باکره می توان گفت جنبه باکره ی این خدابانوان اشاره به بخشی از روان زن دارد که تحت سلطه و تملک مردان در نمی آید، از مردان و تأییدشان بی نیاز است و موجودیتی به کمال، جدا از مرد و از آن خود دارد. آنها هرگز تن به ازدواج نداده زیر نفوذ قدرتمندی نرفته، اغفال نشده و مورد تجاوز و تحقیر قرار نگرفته اند . به علاوه عشق و دلباختگی در آنان کارساز نبوده است.

آنها این توانایی را دارند که در مشغولیت های خویش غرق شوند و در عین حال هر آنچه را که از حوزه تمرکزشان خارج است و یا ربطی به هدف نهاییشان ندارد نادیده بینگارند. این دسته از زنان با بی اعتنایی به قضاوت دیگران کاری را انجام می دهند که برایشان اهمیت دارد و رضایت خاطرشان را فراهم می سازد.

این تمرکز یکسویه موجب دور شدن آنها از عواطف و غرایز خویش و نیز گسست پیوندشان با دیگران می شود.

این زنان به منظور رشد استعدادها و پیگیری ارزش های درون، غالبا از اجرای نقش های سنتی زنانه اجتناب می ورزند. وفاداری به خویشتن و در عین حال انطباق با شیوه زندگی در دنیای مردان مبارزه اصیلشان می باشد.

کهن الگوی آرتمیس (همانند آتنا و هستیا ) نماینده جنبه های استقلال،فعالیت و رابطه گریزی در روان زنان است. آرتمیس کهن نمونه  برونگرا و نائل به اهداف است. این خدا بانو بیانگر انگیزه های درونی در زنان است که برای رشد و تحقق استعداد ها، پیگیری علایق، حل مشکلات ، رقابت با دیگران ،بیان خویش از طریق سخنوری یا اشکال هنری ،مدیریت امور زندگی و نیز هدایت اندیشه و تفکر به کار می آید. هر زنی که در زندگی خواهان  فضایی برای خویش  است ، با طبیعت احساس همگونی می کند، از درک ساختار اشیا لذت می برد و یا اینکه از خلوت با خویش احساس رضایت می کند ، با یکی از این خدابانوان باکره( آرتمیس، هستیا ، آتنا)  آشنایی دیرینه دارد.

کهن نمونه خدا بانوی باکره :

آرتمیس در مقام خدابانوی باکره و شکار و ماه تجسم روح آزادانه زنانه است و بیانگر حس دست نخوردگی، کمال در خود و در ذهنیت (من خود قادرم از پس زندگیم برآیم) خصوصیاتی که به زن فرصت می­دهد با اطمینان خاطر و روحی آزاده عمل کند. این کهن الگو به زن قدرت می­بخشد تا مستقل از وجود مرد به کمال هستی دست یابد و بی نیاز از تایید او در جهت علایق و خواسته ­های خویش گام بردارد.

در اسطوره­ ها آمده که آرتمیس به کسانی که از اوکمک می­طلبیدند مصمم و بی دریغ یاری می­رساند و از آنها حمایت می­کرد.

آرتمیس بیانگر کیفیت­های آرمانی جنبش زنان چون نیل به هدف، توانایی، رهایی از قید مردان و داوریهایشان و حمایت از مظلومان، زنان ناتوان و کودکان بوده است. مسائل مورد توجه آرتمیس با اولویتهای جنبش زنان همسانی دارد. آرتمیس نقش خواهر بزرگ و رهبر را دارد.

آرتمیس در پیگیری اهداف و اصول اخلاقی خود بسیار جدی است. در کودکی رقابتجو، مصمم، شجاع و نیز اراده ای در جهت پیروز شدن دارد و در راه رسیدن به خواسته اش محدودیتی برای خود قائل نمی­شود. در آرتمیس بودن دختری که در نوجوانی عاشق اسب سواری است شک و تردیدی وجود ندارد.

 مشکلی که دختران آرتمیس با آن مواجهند رابطه با مادرانی است که از نظر آنان ضعیف و منفعل هستند. آرتمیس در پی نفی همگونی با مادر، هر آنچه که زنانه پنداشته شده چون لطافت ، پذیرا بودن و امیال زناشویی و مادری رد می­گردد.

نوعی رابطه ناسازگار و ناقص هم هست که بعضی از زنان آرتمیسی در تکرار رابطه ناهمگون خود با پدر درگیر آن می­شوند. چنین همسری او را در اهدافش یاری و تشویق نمی­کند و با عیبجویی و انتقاد نیرویش را تحلیل می­دهد. زن آرتمیسی نیز همانطور که با پدر رفتار می­کرد ستیزه جو باقی می­ماند و به کار خود ادامه می­دهد اما روان و حرمت ذاتش تحت تاثیر این ناسازگاری در هم می­شکند و سرانجام به قالب زنی که خواست شوهر است درمی­آید.

همسانی با آرتمیس ساختار شخصیتی زن را شکل می­دهد و احساس نیاز به پیگیری علایق و خواسته­ های شخصی را در او برمی­انگیزد. در غیر این صورت این کهن الگو از تحقق واقعی و بیان راستین خویش بازمی­­ماند و زن آرتمیسی را مضطرب و در نهایت افسرده می­سازد.

آرتمیس عنوان دور دست را از آن خود کرده است. فاصله­گیری عاطفی از ویژگی­های زن آرتمیسی است. خشم از کردار ناشایست، وفاداری به دیگران، قدرت بیان نظرات خویش و نیز گرایش به عمل ، همگی می­تواند از خصایص نیکوی زنان آرتمیس باشد ،  اما فاقد حس ترحم است. اگر زن آرتمیسی ضعف و آسیب­ پذیری را تجربه کند و درک و همدردیش نسبت به دیگران بیشتر شود و بتواند اشتباهات خود و دیگران را نادیده بگیرد در نتیجه همدلی ­اش بیشتر می­شود.

 دو عملکرد متفاوت آرتمیس؛ از یک طرف او ناجی زنان و ارزشهای زنانه است که در چنگال مردسالاری بی حرمت و سرکوب گشته­ اند و از طرف دیگر با قدرت تمرکزش بر اهداف قادر است زن را به قربانی کردن خصایصی سنتا زنانه، چون پذیرا بودن، تیمارداری، پیوند با دیگران و نیز فداکاری در حق دیگران برانگیزاند.

در هر زن آرتمیسی احتمالا جنبه­ هایی همچون پاره جوان، زیبا و خوشبینانه ­ای نهفته است که جلوه لطافت و آسیب­ پذیری و استعداد اوست برای صمیمیت ، نزدیکی و وابستگی به دیگران.

زن آرتمیسی باید بخشهای انعطاف ­ناپذیر و نیز استعداد برقراری رابطه  با دیگران را در خود پرورش دهد. او نیاز دارد آسیب­ پذیری را تجربه کند، دیگران را دوست بدارد و عمیقا نگرانشان باشد. او نه تنها به استقلال ، به صمیمیت و نزدیکی هم نیاز دارد.