کیمیای آگاهی

بررسی نحوه فعالیت جوینده غیر سازنده در وجود هر یک از ما ، و نشانه های موجود برای شناسایی آن به منظور اصلاح و تعدیل و رفع و تعویض آنها با رویکرد سازنده فعالیت این کهن الگو در ناخودآگاه و روانمان

.

۱٫     “من جویندگی می کنم پس هستم” ، فلذا همواره در حال جویندگی می باشم، و در این مسیرهای بی پایان حتی برای خودم دردسر های زیادی که هیچ ربطی به من و هدف و مسیر من  ندارد را یافته و زمان هایی  را با آنها سپری می کنم. 

.

۲٫     آنقدر نگران، گیر نکردن به هر تجربه ای هستم، که گاهی اوقات دیگران به من گوشزد می کنند که تا چه اندازه به گیر نکردن به هر چیز و هر تجربه ای گیر کرده ام .  

.
۳٫     آنقدر به تمامی راه های رسیدن به اهداف متفاوت و گوناگونم علاقمندم که هیچگاه نمی دانم کدام راه را انتخاب نکنم ، تا از آن طریق به هر یک از اهدافم برسم!!! 

.
۴٫     تصور اینکه با انتخاب چیزی یا کسی یا راه و مسیری از سایر گزینه ها و انتخاب های دیگرم محروم گردم، مرا بسیار تحت تاثیر قرار داده و به من کمک میکند تا باز هم به فرار از انتخاب هایم شجاعانه ادامه دهم  !!!
 
۵٫تر جیحم این است که به جای وقت تلف کردن در سر یک تجربه و درک و دریافت همه ابعاد و زوایای پیدا و پنهان آن تجربه ، سریعاً از مطلبی به مطلب دیگر تغییر موضع داده و تعامل تجربی خود را با آنها متنوع گردانم. از این حیث در مورد اکثر تجربه های زندگی خود فرار را بر قرار بر سر آنها ترجیح داده و با رویکرد توجیهی بسیار مناسب و خوش جلوه ای مسیر خود را متبحرانه تغییر داده و تعویض تجربه می نمایم .

.
۶٫با توجه به هوشبهر بالای ذهنی ام و اینکه دیگران غالباً در مورد مسائل ذهنی و فکری و حتی حل مسائل هوشی به من تأسی می کنند، مطیع و مطاع بودن اوامر دیگرن برایم دشوار و ناممکن است و همواره ترجیح می دهم هر کاری را به میل خودم و به روش خاص خودم و هر زمان که خودم صلاح بدانم که غالباً دقیقه نود است انجام داده و به این طریق خاص بودن خود را نیز به رخ دیگران می کشم.

.

۷٫     راه هایی که برای رسیدن به اهدافم انتخاب می کنم آنقدر متنوع و گوناگون و همچنین اهدافم آنچنان با هم بی ربط و غیر مرتبط می باشند که معمولاً حرکت من در زندگی بسیار از این شاخه به آن شاخه و کاملاً واگرا بوده و هیچگونه تمرکز و همگرایی در آن مشهود نمی باشد .

 این مطلب ادامه دارد …..

اشتراک در شبکه های اجتماعی