کیمیای آگاهی

---

جنگجوی سازنده  بعد از تعیین مختصات نقطه مبدأ و مختصات نقطه مقصد ، به شناسایی موانع می پردازد . یکی از وظایف کهن الگوی جنگجو در زمان فعالیت آن ، تشخیص و بررسی موانعی است که در مسیر او قرار دارد و با سایر موانع احتمالی ، از هر جنس و نوع و حالتی که باشند و در مسیر وی نباشند ، کاری نداشته و هیچ انرژی برای شناسایی و حل آنها صرف نمی کند

چرا که به خوبی میداند که انرژی هایی که از کهن الگوهای معصوم و یتیم کسب کرده ، صرفاً برای رسیدن به هدف اصلی د رمسیر شخصی اش می باشد و در صورت اتلاف این انرژی ها ، توان رسیدن به هدف را نخواهد داشت و قطعاً در میانه راه با کمبود انرژی و مسایلی از این دست همراه خواهد شد.

برای بررسی و حل مسائل پیش رو ، جنگجو می بایستی ابتدا بدون هیچ قضاوتی و با مشاهده گری تمام ، وضعیت فعلی مانع را شناسایی کند ، چرا که اگر از دور و خیلی زودتر از رسیدن به مانع درباره آن تصمیم گیری کنیم ، امکان دارد تا زمان رسیدن به آن خصوصیات مانع و شرایط محیطی و محاطی پیرامونش تغییر یافته باشد و یا تا آن زمان ما آگاه تر و مجهزتر شده باشیم و قادر باشیم از روش های بهتر و بهینه تری استفاده نماییم .

بعد از رسیدن به مانع و شناسایی شرایط آن در لحظه حال ، رویکرد های مختلفی پیش روی ماست .

اگر مانع بسیار بزرگ ، یعنی به عبارتی بیشتر از توان و آگاهی ما باشد می توانیم استتار و تقیهرا پیش رو بگیریم ، یعنی به جای اینکه با ایجاد هر نوع  اصطکاکی با مانعی که بسیار از ما بزرگتر ، قدرتمند تر و مجهز تر است و تخریب و نابودی احتمالی خود در این اصطکاک با استتار و پنهان کردن خود از چشم این مانع بدون هیچگونه تعامل غیر سازنده  و احیاناً برخورد احتمالی ، به آرامی از کنار آن عبور می کنیم و انرژی های خود را بیهوده هدر نداده  و با جمع آوری انرژی بیشتر و هدر ندادن بی مهابا و بی مورد آن و با بیگدار به آب نزدن ، حتی می توانیم ، خود را برای پشت سر گذاشتن همان مانع بزرگ نیز آماده نموده و یا اینکه برای موانع بعدی آماده تر و سرحال تر باشیم .

  

گاهی هم لزومی ندارد که بطور مستقیم رفتار کنیم و کافی است با اعتماد به نفس و ابراز بی تفاوتی و بدون هیچگونه جلب توجهی از کنار آن عبور کنیم !!

گاهی هم ، از آنجاییکه دست بالای دست بسیار است . بهترین راه کشیدن پاشنه و فرار  است !

و گاهی خود را طوری نشان می دهیم که کسی جرات و شهامت نزدیک شدن نداشته باشد . یادمان باشد که جنگجویی به معنای  جنگ و خون و خونریزی نیست بلکه جنگجویی به معنای مرز گذاری و آمادگی همه جانبه برای حفظ و صیانت از این مرز ها می باشد. ازآن جهت جنگجوییم که از بسیاری از درگیری ها دوری کنیم وهمواره  این آمادگی و مجهز بودن و مسلح بودن در جهت تحریک حس درگیری و خشونت نبوده و کسی حتی فکر این را هم نکند که به سمت او آمده و خیال درگیری با وی را در سر بپروراند .

آیه ۶۰ سوره انفال نیز ، اشاره می کند که هر نیرویی در قدرت دارید ، برای مقابله با آنها ( دشمنان ) آماده سازید و ( همچنین ) ‌اسبهای ورزیده (‌برای میدان نبرد ) ، تا بوسیله آن ، دشمن خدا و دشمن خویش را بترسانید ( نه اینکه لزوماً با آنها به جنگ و قتال و خون و خونریزی بپردازید ) و (‌همچنین) گروه دیگری غیر از اینها را ، که شما نمی شناسید و خدا آنها را می شناسد .

وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّهٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّکُمْ وَآخَرِینَ مِن دُونِهِمْ و….

این مطلب ادامه دارد ….

اشتراک در شبکه های اجتماعی

---