بسم الله الرّحمن الرّحیم
الف) در درمان بیماریهای جسمی ملاحظه فرمودهاید که مثلا در کنار داروی سرماخوردگی، دستور پرهیز از مصرف سرخکردنی و ترشیجات داده میشود؛ چرا که اگر پرهیز رعایت نشود، جلوی تأثیر دارو را میگیرد و در روند درمان ایجاد اختلال میکند ؛
همانگونه که در درمان بیماریهای جسمی، در کنار مصرف دارو، پرهیز هم باید رعایت بشود؛ در هر برنامهی مشابه نیز به همین نحوه باید عمل کرد.
ب) در مورد وسعت رزق و زیاد شدن روزی نیز باید از کارهایی که سبب کم شدن روزی و تنگی معاش میشود خودداری نمود ، و در کنار این پرهیز، از راهکارهای وسعت رزق هم استفاده نمود ؛ وگرنه رعایت نکردن آن پرهیز، تأثیرات این راهکارها را خنثی می کند.
۱) ارتکاب هرگونه گناه و معصیت ، سبب محروم شدن از روزی میشود. خصوصاً دروغ موجب فقر میشود.
۲) باقی ماندن در حال جنابت و به تأخیر انداختن غسل جنابت بدون عذر.
۳) «خوابیدن زیاد» از اموری است که مانع کثرت رزق است.
۴) خوابیدن با بدن عریان.
۵) با بدن عریان ادرار نمودن.
۶) خوردن هرگونه خوراکی در حال جنابت؛ مگر اینکه وضوء بگیرد یا حداقل، دست و صورتش را بشوید.
۷) بیاعتنایی نمودن و اهمیت ندادن به خرده غذاهای بجا مانده از سفره.
۸) جارو زدن اتاق در شب.
۹) نگهداشتن زبالهها در منزل.
۱۰) جلوتر از کهنسالان راه رفتن.
۱۱) صدازدن پدر و مادر با اسم آنان.
۱۲) با چوب غیرمناسب دندان را خلال کردن.
۱۳) نشستن در آستانهی [چارچوب] در.
۱۴) وضوء گرفتن در فضای توالت.
۱۵) دوخت زدن به لباس، روی بدن؛ [یعنی در حالی که شخص آن را پوشیده].
۱۶) خشک کردن صورت با لباس [مثلاً آستین لباس].
۱۷) رها کردن و تمیز نکردن لانههای عنکبوت در منزل.
۱۸) سستی و کاهلی در خواندن نماز.
۱۹) به پدر و مادرِ خود، نفرین کردن.
۲۰) نَشُسته گذاردن ظروف.
۲۱) خاموش کردن آتش با دهان [فوُت کردن].
۲۲) با شانهی شکسته شانه زدن.
۲۳) ایستاده شلوار به پا کردن.
۲۴) خوابیدن بین اذان صبح و طلوع آفتاب؛ که به طور ویژه ، بر نهی از آن، تأکید شده.
سزاوار است انسان خود را عادت بدهد که از اذان صبح تا طلوع خورشید، به هر صورتی هست بیدار باشد. مثلاً کارهایی را که دوست میدارد برای آن موقع بگذارد و خود را به آنها مشغول کند تا بیدار بماند.
و فرمودهاند : زمان بین اذان و طلوع، چون زمان تقسیم و توزیع روزیها ست، هرکس خواب باشد از سهم روزی خود محروم میماند.
۲۵) و ………….
۱) صدقه دادن روزی را نازل میکند.
۲) خوش سخن بودن و مهربانی در گفتار، رزق را زیاد میکند.
۳) نمازها را با خضوع و خشوع به جای آوردن.
۴) خواندن سوره ی «الواقعه» شبها.
۵) خواندن سوره ی «یس» و «المُلک» صبحها.
۶) همیشه با وضوء بودن.
۷) خودداری از سخنان لغو و بیهوده.
۸) و …………………….