کیمیای آگاهی

مروری بر انواع و شقوق کهن الگوی یتیم غیر سازنده :

گروه اول یتیم رو یتیم شورشی خطاب میکنیم ، افرادی که در این سطح هستند، بعد از اینکه بنا بر  تجربه ای به زعم خودشان ناخوشایند ، یتیم میشوند، با سایرین افراد هم سطح خود   ، ( که آنها نیز از تجربه ای مشابه و درست به همین اندازه یتیم شده اند )، گنگ و گروه تشکیل میدهند، و در سینرژی ایجاد شده از این هم وابستگی ، به نوعی عملا در بقاباقی میمانند . این افراد به ظاهر پر تقلا و پر جنب و جوش هستند ،‌ولی در حقیقت ،چون در صدد کسب آگاهی پویای ندارندد  در نوعی بقاء به سر میبرند و همیشه در این سطح می مانند. 

به عنوان مثال افرادی که در محیط کاری، خود را ذی حق میدانند ولی به جای گفتگوی آگاهانه و اعلام نیاز و شرایط، دور هم جمع میشوند و شوع به غیبت و بدگویی و زیر آب زنی و از کار زدن  و دزدی از ساعت کاری میکنند ! 

افرادی که در گروه دوم یتیمی به سر میبرند ، عملاً  از همبستگی رها شده اند و سرغ دسته و گنگ و سایرین مشابه نمیگردند، این افرادو به دور خود دیوار میکشند . و تعاملات پیرامون را به حداقل میرسانند . 

از این این افراد عبارت  ” مال من فرق داره ” رو بسیار  میشنویم ،‌ چون حاضر نیستند بپذیرند که سایرینی هم بوده و هستند که مشابه آنان بوده و با اینگونه “جدا دیدن ” خود از سایرین ، راه کمک به خود را سخت میکنند .  و خود را یکه و تنها با تجربه شان تنها گذاشته و محیط پیرامون خود را از این بابت ایزوله میکنند .

و در نهایت در پایین ترین مرحله یتیمی، یعنی گروه سوم ،فرد  دور و اطراف خود را کاملا سیاه کرده و  به درون چاه رفته و به هیچ عنوان حاضر به تعامل با پیرامونش نمیباشد. این افراد از هیچ کس و هیچ چیز ، کمک قبول نمیکنند . و حتی درک خود را از هرگونه پویای فیزیکی و متافیزیکی از دست میدهند  . یعنی درک از زمان و رشد و تغییر را از دست خواهند داد .

یکی دیگر از خصایص انرژی یتیمی غیر سازنده، لیست سیاهی است که  برای خود تهیه میکنند  . در دسته اول ، یا همان گروه یتیم شورشی لیست سیاه کوچکی وجود دارد در حالیکه دسته سوم، که خود را در چاه میبینند، تمام دنیا و افراد موجود در آنرا در لیست سیاه خود قرار میدهند . لیست سیاه ، شامل اسامی تمام افرادی است که از نظر فرد یتیم ، قابل اعتماد نبوده  و نیستند ، حاضر به تعامل با آنان نمیباشد . 

شقوق و حالت های متفاوتی که ذکر شد، فرد به فرد و پروسه به پروسه متفاوت است . ممکن است هر یک از ما در هر پروسه یتیمی،‌  یکی از حالات را تجربه کنیم  . ولی چیزی که مهم است این است که ، در یتیمی گیر نکنیم و یتیم شدن را بد نبینیم. این انرژی را بشناسیم و از اون به جا و به موقع و به اندازه ،‌استفاده کنیم تا بتونبم مسیر را ادامه داده ،رشد کرده و متعالی گردیم  .

اشتراک در شبکه های اجتماعی