کیمیای آگاهی

مشاهده گر ، واقع بین (۵ )

تعداد بازدید : 520 تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۳/۰۹

 

در دنیا هزاران هزار رنگ وجود داره و کسی تا به حال نتونسته تعداد دقیقی از رنگهای موجود در جهان رو گزارش بده. طیف رنگی طیف بی نهایت گسترده ای است که قابل شمارش نیست، هر کدوم از این رنگ ها فرکانس و طول موج خاص خودشون رو دارن و ماهیتا با بقیه رنگ های به ظاهر مشابه ، متفاوتند.

استاد کلاس رنگ من اغلب به جای احوال پرسی عادی، میپرسیدند ” امروز چه رنگی هستی ؟ “

خیلی ها در طول چند ماهی که این سوال ازشون پرسیده شد، یک و یا دو رنگ تکراری رو میگفتند و بعضی ها هر روز رنگ جدیدی میشدند. دسته اول آدمهایی بودند که زندگی یکنواخت و تکراری داشتند و گروه دوم اغلب کسانی بودند که هر روز براشون روزی نو بود.

گفته بودیم که معصوم دنیا رو سفید و یتیم دنیا رو سیاه میبینه ، یه لحظه تصور کنید که این دو، خودشون رو از چه تعداد رنگ و چه زیبایی هایی محروم میکنند ! از دیدن هزاران هزار رنگ که هر کدوم فرکانس و حس و حال مخصوص خودشو داره ، خودشون رو بی نصیب میگذارند و فقط به دو سر این طیف عظیم، یعنی سیاه و سفید بسنده میکنند. آنها دنیا را یا سیاه یا سفید، یا سفید و سیاه و یا سیاه و سفید میبینند.

 

درحالیکه شخص واقع بین ، میتواند طیف رنگ ها رو ببینه و هزاران ترکیب رنگ ، فی ما بین اونها رو تشخیص بده و ازشون لذت ببره .

 

تصور کنید که به جای جبر (محکوم به سیاه و سفید بودن ) یا انتخاب میان دو گزینه (سفید و سیاه یا سیاه و سفید)،  قادر باشیم از میان بی نهایت گزینه انتخاب دلخواه و مناسب آن لحظه مان را انجام دهیم .

معصوم و یتیم این دوبینی ( دوآلیستیک )‌ یا ( دیدگاه سیاه و سفید ) را در تمام قسمت های زندگی دارند.

مثلا از نظر اونها آدم ها یا خوب و عاری از هر عیب و نقصی هستند یا بد و گناهکار. به محض دیدن کوچکترین خطایی از فردی که به نظرشون پاک و کامله ، اون رو کاملا ًسیاه میکنند و یتیم میشوند. در حالیکه آدم ها مجموعه ای از خصایص مختلف هستند و جایز الخطا ! و با دیدن یک اشتباه ، نمیتونیم حکم به بد بودن افراد بدیم !!

بعد از به تعادل رسیدن دو آرک تایپ فعال در درونمون ، یعنی کهن الگوهای معصوم و یتیم، و آگاهی به اونها  ، میتونیم نگرش طیفی رو تجربه کنیم، بی نهایتِ وجودی آدم ها و محیط پیرامونمون رو ببینیم ، در پذیرش اون باشیم و قسمت هایی که برای رشدمان مناسب است را انتخاب کنیم ،  حالات مختلف رو بشناسیم و بی نهایت های موجود در جهان هستی را ببینیم ، لذت ببریم ، تجربه کنیم ، رشد کنیم و متعالی شویم .

 

شکل های یک تا چهار روند آگاه شدن و حرکت به سمت دیدگاه طیفی رو به ما نشون میدهند  ، بعد از گذر از سیاه و سفید بینی معصوم و یتیم، به تدریج با رنگ ها آشنا میشیم و هر چقدر جلوتر میریم تعداد رنگ های بیشتری رو میشناسیم و تشخیص میدیم ، و در نهایت به طیف حقیقی رنگ ها که سفید و سیاه و بی نهایت رنگ های دیگر را شامل شده ، میرسیم.

یادمان باشد که صرفاً سیاه و سفید ندیدن ، و احتمالا چند رنگی و یا رنگی دیدن ، دلیل طیفی دیدن ما نیست ، و به رنگی دیدن بسنده نکرده و همواره دامنه آگاهی مان را تا بی نهایت گسترده کنیم.

هوشیار باشیم که خوب بودنمون زمینه سازِ بهتر شدنمان ، و بهتر بودنمان زمینه ساز عالی شدن و عالی بودنمان زمینه ساز متعالی شدنمان باشد و متعالی بودنمان زمینه ساز الهی شدنمان باشد .

—————————————–

پی نوشت : یک پیشنهاد دوستانه

رنگ دلخواه خودتون (مثلاً بنفش) رو از ترکیب درصدهای مختلف  رنگ های تشکیل دهنده اش ( انواع قرمز ، انواع آبی ، سفید و … ) بسازید . این تمرین لذت بخش بهمون کمک میکنه ، ببینیم که برای رسیدن به مطلوب مورد نظرمون راه های مختلفی وجود داره و لزوماً با یک فرمول به هدف نمیرسیم . فرد آگاه در یک مسیر گیر نمیکنه و اگر به بن بست برسد ، یا راهی پیدا میکنه و یا راهی خلق می کنه !

 



اشتراک در شبکه های اجتماعی

ارسال دیدگاه


طراحی و اجرا : 01WEB