آگاهی مان حقیقتاً تنها چیزی است که مالک آن هستیم
لحظه ای بیاندیشیم و ببینیم در مکالمات روزمره در چه مواردی از جملاتی مانند “دست خودم نبود”، “مجبور شدم” “چاره ای وجود نداشت ” و یا سایر جملات با این معنا و مفهوم استفاده میکنیم؟ چقدر از زندگی ما در دست خود ما است؟ مالک چه بخش هایی از زندگی خود هستیم ؟ چه قسمتهایی از انتخاب ها و تصمیم های ما را سایرین کنترل میکنند و از دست ما خارج است؟ و مسئولیت چه قسمتهایی را خود بر عهده گرفته ایم ؟
شایددلیل شرایط بیرونی ، محدودیت های موجود پیرامون و پذیرش شرایط ساختاری که در آن زندگی می کنیم، بخش هایی از زندگی ما بطور و بصورت کامل و خودآگاه در دست خودمان نباشد (که البته این مورد را در ادامه مباحث مسئولیت پذیری به تفصیل بررسی خواهیم تا مسئولانه انتخاب کنیم و بهای آنرا پرداخت کرده و از خود سلب مسئولیت نکنیم! ) اما مسلماً یک بخش از وجود ما هرگز مالک و صاحبی به غیر از خومان ندارد !
آگّّّّـــــــــــــــــــاهی مان
افکار و اندیشه ما، تنها چیزی است که حقیقتاً خودمان مالک آن هستیم و برای آن وامدار و مستاجر کسی نیستیم! هیچکس به غیر از خودمان نمی تواند آنرا کنترل کند و یا از آن خود نماید! و هیچ بهانه ای در این خصوص نمی توانیم بیاوریم !
با کمی دقت می بینیم که تنها چیزی که در هر شرایطی داریم، عقاید و اندیشه و افکارمان است که حتی به روایاتی بعد از مرگ ما هم همراه ما خواهند بود !
با توجه به این موضوع بیاییم دانش و اطلاعات خود را تبدیل به آگاهی عمیق حقیقی و درونی کنیم، چرا که تنها چیزی است که برای ما باقی خواهد ماند.
سعی نکنیم با حمل و عاریت دانش و اطلاعات که مال ما نیست و به درد ما نمی خورد ، چون حقیقتاً بعث شعف و حال خوب حقیقی نمی خورد ، بار زندگی خود را سنگین کنیم !!
این دانش و اطلاعات اضافه که در حقیقت بارهایی است که بیهوده با خود حمل می کنیم، ما را از رسالت شخصی مان دور می سازد .
پس بکوشیم این تنها داشته، یعنی آگاهی مان را پربارتر کرده و به حقیقت نزدیک کنیم و به جای اتلاف انرژی و سرگرم بودن با مغایرتهای افکارمان با محیط پیرامونمان که تنها باعث اتلاف انرژی است، با کمترین اصطکاک به سمت هدف اصلی خود حرکت و طی طریق کنیم !
اشتراک در شبکه های اجتماعی
ارسال دیدگاه
اطلاعات تماس
تلفن تماس 1 : 09126503863
تلفن تماس 2: 09123498918
