کیمیای آگاهی

---

همانطور که گفته بودیم در مراحل معصوم و یتیم، انرژی لازم برای حرکت در مسیر را کسب می کنیم و این انرژی تنها به میزانی است که ما را به هدف خودمان برساند و نه بیشتر و البته اگر به درستی کسب انرژی نموده باشیم‌ و نه کمتر از میزان انرژی مورد نیاز برای گرفتن در تجربه مورد نظر!!

اما، متأسفانه اغلب ما به دلیل نا آگاهی هایمان، بخش زیادی از این انرژی را صرف کارها و تعاملاتی می کنیم که هیچ ربطی به هدف و مسیر و رسالت ما ندارد!! (جنگجوی غیر سازنده)  

این اتلاف انرژی صرفاً در خصوص رفتار و کردار فیزیکی ما نیست! بلکه گاهی اوقات با افکار و توهمات و احساسات نا مربوط بسیار بیشتر، اتلاف انرژی می کنیم!

احساسات و تفکرات و تخیلات ناخوشایند و دوست نداشتنی ما نسبت به دیگران غیر از خودمان و حتی خودمان، هر چیز و هر کس و به هر میزان و مقداری که باشد در هر جایگاه و مقام و منسبی، خواه دوستی، خانوادگی، اداری، سلسله مراتبی، مملکتی ، …. و غیره، در حقیقت صرفاً خود ما را آزار می دهد نه آن دیگری را.

  و ما با این رویکرد نا آگاهانه و غیر سازنده مان در حقیقت در حال انرژی دادن به آنها از طریق تأیید منفی هستیم و عملاً خوراک انرژی آنها را برای تقویت هر چه بیشتر رویکردهای قبلی و آزار دهنده شان نسبت به خودمان از نقطه نظر خودمان  تهیه و تدارک می بینیم،

 

 

پس از هر نظر به نفع ماست که در پذیرش آنچه که بر ماست و برای ماست باشیم و با عکس العملهای ناآگاهانه و تحت تأثیر دیگران خودمان در حقیقت آب به آسیاب دشمن ( که البته دشمن فرضی ماست و دشمن حقیقی ما همان جهل و نا آگاهی ماست ) خودمان نریخته و در سکوت و آرامش ذهنی و رفتاری و عملی یمان، با حفظ این حجم عظیم انرژی که ناآگاهانه تسلیم دیگران می کنید البته دیگرانی که به نظر خودتان دشمنتان هستند، خودمان را برای گرفتن درس تجربه های شخصی و مربوط و مرتبط با خودمان در مسیر رسالت شخصی مان، تقویت، تجهیز و مهیا و آماده نمائید و قهرمان واقعی زندگی خودمان باشیم .”

انشالله

اشتراک در شبکه های اجتماعی

---