کیمیای آگاهی

---

چطور می فهمیم در قسمتی و یا در چه محدوده ای و یا کلّ زندگی و روند آن  نیاز به تغییر داریم یا نه ؟

چه زمانی می توانیم منفعل و بی عمل باشیم و چه زمانی می بایستی تغییر ایجاد نماییم و فاعل و عامل؟

چگونه می توانیم متوجه گردیم ،کاری که انجام می دهیم درست است یا غلط ؟

 

 

هر زمان که در قسمتی از زندگی مان آرامش نداریم ، یا به هدفی که به طور صحیح و متناسب با شرایط خود تعیین کرده ایم نمی رسیم، و یا احساس امنیت نداریم،و یا نمی توانیم از زندگی مان لذت ببریم و … 

همه اینها می توانند نشانه ای باشند که در بخش یا بخش هایی از زندگی به دلیل فقدان آگاهی ، کار درست و صحیح را نمی دانیم و یا راه و روش درست انجام دادن آن را بلد نیستیم.

البته توجه داشته باشیم که برای بهبود و تحول،بی مهابا دست به تغییر نمی زنیم.

تا وقتی نمی دانیم کاری درست است یا غلط ، آن را متوقف نمی کنیم و کار جدیدی انجام نمی دهیم ، بلکه در عین ادامه آن رفتار مرتباً در حال بررسی و کسب آگاهی بیشتر هستیم تا زمانی که می فهمیم و مطمئن می شویم که رفتار و کاری که انجام می دهیم و یا روش انجام دادن آن خالی از ایراد نیست.

 

زمانی که فهمیدیم عمل صحیح و یا روش صحیح انجام دادن آن را نمی دانیم و هنوز راه و روش صحیح را هم بلد نیستیم ، به قدر آگاهی همان لحظه رفتار می کنیم ، یعنی “کنار گذاشتن کار غلط و در صدد کسب آگاهی بودن” ، ( به این طریق چون آگاهی کافی نداریم با صبر کردن ، انرژی لازم و کافی برای حرکت و کسب آگاهی بیشتر در این حوزه را ذخیره می کنیم.

برای ملموس تر شدن این مورد ، به بخشی از مسائل و معضلات فعلی جامعه مان توجه کنید:

در گذر از دوران سنتی به مدرن ، بدون توجه به لزوم و چگونگی دقیق الگوهای جدید و بعضاً غربی که مسلماً با توجه به شرایط محیطی و محاطی آن فرهنگ و جغرافیا و بوم شناسی همان مناطق ایجاد شده ، به تقلید کورکورانه پرداخته ایم . در حالیکه شاید بسیاری از الگو های سنتی خودمان با کمی بهینه سازی و تعدیل و بازنگری ، با توجه به ریشه داشتن و حمایت شدن از سوی ناخودآگاه جمعی نزدیک به خودمان و شرایط فرهنگی در وجود هر یک از ما ، بسیار بهتر و کاربردی تر پاسخگوی نیاز های فعلی مان باشد.

 

 

ابتدا آگاهی کسب می کنیم و  بعد جایگزین مناسب پیدا می کنیم.

بطور خلاصه روندی که برای رشد و تغییر در شرایط فعلی پیاده می کنیم، عبارت است از :

١- بررسی رفتار ها و عملکرد های فعلی مان

٢- متوقف کردن عملکردهایی که با آگاهی فعلی ما غیر سازنده محسوب می شوند و متوقف نکردن آنهایی که اطلاعی از صحیح بودن و یا غلط بودنشان نداریم.

٣- کسب آگاهی بیشتر

۴- اصلاح رفتار و اعمالی که متوقف شده اند و جایگزینی آنها  با توجه به آگاهی جدید

۵- بررسی مجدد و حادق بودن برای کسب آگاهی بیشتر برای بهینه سازی هر چه بیشتر .

 

 

 

 

اشتراک در شبکه های اجتماعی

---