کیمیای آگاهی

---

معصوم (که طالب امنیت و در کنار متولی امنیت بودن ، است ، از جایگاه وابستگی  تمایل به با دیگران بودن  و تجربه وابستگی به انها و حتی آویزان بودن به انان را  دارد ) با خواندن این بیت شعر ، مفهومی که دریافت میکند این است که به خود میگوید، به تنهایی، ( که منظور انسانهایی میباشد) خو و عادت کن، و با انها ارتباط برقرار کن ، که از تنها بودن و با دیگران نبودن ،جز بلا چیزی عایدمان نمیگردد و اقبال و سعادت و رشد و تعالی نصیب ان کسی میگردد که از تنها بودن پرهیز کند و همواره با دیگرانی همراه و همسفر باشد. )

یتیم ( که دلتنگ امنیت ، بوده و قصد دارد که در حالت آگاهانه و سازنده آن امنیت را بصورت خود ساخته برای خود تامین نماید ) با خواندن این این  بیت شعر، مفهومی که درک میکند به اینگونه است که، به تنهایی عادت کن (منظور تنها بودن و حتی نه از جایگاه با خود بودن، که از جایگاه بی کس بودن و بی یارو یاور بودن )که از تنها (ادم ها ، جمع تن + ها ) آسیب و گزند به تو وارد میشود و سعادت و اقبال و پیروزی از آن انکسی است که از سایر انسانها و دیگران همواره پرهیز نموده وتک و تنها در حال خود فرو رفته باشدو سر در جیب و گریبان خود فرو برده باشد. 

 

تعادل معصوم و یتیم، (واقع بینی ) ، در این حالت کسیکه این دو کهن الگو را در درون خود به آگاهی در آورده و به تعادل رسانده باشد ، این بیت شعر ، اینگونه تعبیر میگردد که ،میبایستی با دیگران هم از جایگاه انرژی گرفتن از انها و طلب حمایت و استفاده از امنیت پیرامون آنها ،(متولی امنیت) کسب انرژی نمود و هم با سینرژی و هم افزایی به دست امده از طریق در مجاورت دیگران بودن، انرژی مورد نیاز برای طی طریق خود را کسب نماییم . و در عین حال آگاه است و میداند که در صورت انتخاب اشتباه و یا نااگاهانه عمل کردن ، در بعی مواقع هم از لحاظ تنها بودن، امکان دارد که دردسری برایش ایجاد گردد و هم از طرف دیگرانی که احتمالا با او همراه و هم مسیر گردیده اند .   

و در دنباله این بیت شعر ، در مصرع بعدی با همین دو رویکرد و دو نگرش ،  مقوله ، تنهایی را در نظر میگیرد که سعادت و اقبال نصیب کسی میگردد که در هر لحظه انتخابگر این باشد که ایا لزومی به همراهی کس و یا کسان دیگری در طول مسیر برای وی وجود دارد و یا خیر! و این انتخاب را در هر لحظه آگاهانه و مسئولانه انجام میدهد و مسئولیت انتخاب خود را در این زمینه بصورت کامل میپذیرد . 

ملاحظه میکنیم که در مورد یک بیت شعر و اینکه و ما آنرا چگونه میبینیم و چگونه میخوانیم و چه تعبیری را تحت تاثیر فعالیت کدام انرژی ارکی تایپ فعال در درونمان ، از آن برداشت میکنیم .

 

حال ببینید در زندگی حقیقی مان و در مجاورت با تک تک لحظلات مملو از تجربیا ت گوناگون زندگی مان، زمانیکه معصوم ناآگاه و غیر سازنده و یا یتیمغیر آگاه و غیر سازنده و یا هرگونه ترکیبی از نحوه فعالیت این دو کهن الگو را، به غیر از حالت معصوم آگاه و سازنده و به تعادل رسیده با یتیم آگاه و سازنده ، زندگی میکنیم، چگونه طی طریقمان را با مسایل متعدد و بیشمار همراه ساخته ایم و فرصت هایی که در مسیر تعالی مان اثر بخشی دارند را تلف کرده ایم و یا حتی به نوعی ، به این وسیله، طی طریقمان را دچار موانع و مسایل میسازیم !

اشتراک در شبکه های اجتماعی

---