کیمیای آگاهی

خطراتی که جنگجو را در هدفگذاری تهدید میکند

تعداد بازدید : 655 تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۳/۰۱

می دانیم که هدف ما از زندگی رشد و تعالی است، برای رسیدن به تعالی قرار نیست در طی راه متحمل درد و رنجو غذاب بشیم، بلکه انسان آگاه از هر لحظه خودش مشعوف است و لذت می برد ، در پذیرش خودش در این لحظه ، هر آنچه که هست بوده و برای بهتر و عالی تر شدن حرکت می کند .

در سطح آرک تایپ جنگجو ، برای رسیدن به هدف نهایی و اصلی ، در طی مسیر ،‌ اهداف کوچک بین راهی در راستای رسیدن به آن تعریف میکند ، 

یکی از آسیب هایی که جنگجو را تهدید می کند، کمال طلبی غیر هماهنگ و راضی نبودن از دستاوردهایش است . در صورتیکه بایستی یاد بگیریم بعد از رسیدن به اهدافی که برای خود تعیین کرده بودیم به خودمان هدیه همسو و درخور ، مناسب و متناسب بدهیم.

 

 

زمانیکه جنگجو به اشتباه در خدمت کهن الگوی معصوم قرار می گیرد ، به دنبال هدفی گنگ و تار و موهوم و معمولاً بسیار غیر قابل دسترس و غیر هماهنگ و غیر منطقی است که امکان رسیدن به آن تقریباً وجود نداشته و محال است ! مثل تصویر بالا که حتی اگر به هویج برسد ، مسلماً سیر نخواهد شد !!!!

 

 

از طرفی  وقتی جنگجو به غلط و بصورت اشتباه در خدمت یتیم باشد ، اسیر دست اهداف یتیمانه خود و حتی سایرین بوده و سایرین می توانند از این اشخاص در راستای رسیدن به اهداف شخصی خودشان و نه رسیدن به هویج استفاده کنند .  در اینگونه مواقع اشخاصی که به نوعی از فعال بودن این سطح انرژی و این مکانیزم در درون شخص آگاهی دارند آگاهانه و عامدانه با دلخوش کردن شخص ، به موضوع مورد علاقه اش و سرگرم نمودن او به اینکه در راه رسیدن به معبود و معشوقش و هدف متعالی اش می باشد ، براحتی از ایشان در راه رسیدن به اهداف شخصی زودگذر منفعت طلبانه و غیر همسو با هویت و فردیت و سعادت شخص مورد سو استفاده ، سود جسته و بهره می برند.

 

 

اگر شخصی که در سطح کهن الگوی جنگجو است،( در خدمت معصوم و یتیم نبوده) ، در صورت فعالیت به صورت غیر سازنده ، اهدافی نامناسب و غیر قابل حصول و خارج از دسترس و نامربوط به رسالت شخصی خود و هویت و فردیتش تعیین می کند که در عین واقعی بودن ، رسیدن به آنها برای شخص امکان پذیر نبوده و در صورت امکان نیز برای او غیر سازنده و نامربوط محسوب گردیده و یا برای تعالی او خارج از حد و حدود و توان وی خواهد . 

 

باهر یک از این رویکرد های غیرسازنده و این نوع تمامیت خواهی و کمال طلبی و ایده آل گرایی ، شخص هیچگاه از زندگی خود راضی نبوده و توان حضور همه جانبه با سه حوزه جسم و روح و ذهنش را ندارد.

 

یادمان باشد که در پذیرش خود و دستاوردها و توانمندی ها و نقصان های خود باشیم و در صدد بهتر و بهینه تر کردنشان برآییم، به دستاوردهایمان ارج بنهیم تا با حال خوب و انرژی بیشتر به ادامه طی طریقمان پرداخته و به هدف اصلی مان که رشد و تعالی روزافزون است نایل گردیم. 

 



اشتراک در شبکه های اجتماعی

ارسال دیدگاه


طراحی و اجرا : 01WEB