افرادی که در گروه دوم یتیمی به سر میبرند ، عملاً از همبستگی رها شده اند و سرغ دسته و گنگ و سایرین مشابه نمیگردند، این افرادو به دور خوددیوار میکشند . و تعاملات پیرامون را به حداقل میرسانند .
از این این افراد عبارت ” مال من فرق داره ” رو بسیار میشنویم ، چون حاضر نیستند بپذیرند که سایرینی هم بوده و هستند که مشابه آنان بوده و با اینگونه “جدا دیدن ” خود از سایرین ، راه کمک به خود را سخت میکنند . و خود را یکه و تنها با تجربه شان تنها گذاشته و محیط پیرامون خود را از این بابت ایزوله میکنند .
و در نهایت در پایین ترین مرحله یتیمی، یعنی گروه سوم ،فرد دور و اطراف خود را کاملا سیاه کرده و به درون چاه رفته و به هیچ عنوان حاضر به تعامل با پیرامونش نمیباشد. این افراد از هیچ کس و هیچ چیز ، کمک قبول نمیکنند . و حتی درک خود را از هرگونه پویای فیزیکی و متافیزیکی از دست میدهند . یعنی درک از زمان و رشد و تغییر را از دست خواهند داد .
یکی دیگر از خصایص انرژی یتیمی غیر سازنده، لیست سیاهی است که برای خود تهیه میکنند . در دسته اول ، یا همان گروه یتیم شورشی لیست سیاه کوچکی وجود دارد در حالیکه دسته سوم، که خود را در چاه میبینند، تمام دنیا و افراد موجود در آنرا در لیست سیاه خود قرار میدهند . لیست سیاه ، شامل اسامی تمام افرادی است که از نظر فرد یتیم ، قابل اعتماد نبوده و نیستند ، حاضر به تعامل با آنان نمیباشد .
شقوق و حالت های متفاوتی که ذکر شد، فرد به فرد و پروسه به پروسه متفاوت است . ممکن است هر یک از ما در هر پروسه یتیمی، یکی از حالات را تجربه کنیم . ولی چیزی که مهم است این است که ، در یتیمی گیر نکنیم و یتیم شدن را بد نبینیم. این انرژی را بشناسیم و از اون به جا و به موقع و به اندازه ،استفاده کنیم تا بتونبم مسیر را ادامه داده ،رشد کرده و متعالی گردیم .