تفکر و بررسی این سوال که :
امنیت ما وابسته به چیست ؟ و چه چیزی در زندگی هریک از ما حضور دارد که با وجود آن فکر میکنیم امنیم؟
به هریک از ما کمک می کند تا متوجه بشویم امنیت مجازی و زودگذر و موقتی زندگی ِمان چیست .
“من … ، پس امنم ”
” منِ” خالی از هرگونه منیّت که امنیتهای مجازی ما را شکل می دهد، مانند کارهای عملی و فیزیکی که انجام داده و یا میدهیم و دستاوردها و القاب و عناوین و غیره . . .
با افزایش آگاهی و رهایی از تمام توهم هایی که امنیت اعتباری و مجازی ما را شکل می دهند ، به حقیقت امنیت نزدیکتر خواهیم شد.
ما مقصریم که حقیقت امنیت را با واقعیت های مجازی خود درآمیختهایم .
” مراقبت کنیم ، تصویر مجازی که مبنی بر واقعیت درونی هریک از ما بوده را با حقیقت هر مطلب ، که معمولاً فرسنگها با هم فاصله دارند ، جا به جا نکنیم و بعضا” جایگاهشان را ندانسته تعویض ننماییم ، . . . ”