کیمیای آگاهی

---

زمان مناسب برای ازدواج، زمانی است که هر دو نفر در تجرد خودشان به بقای نسبی رسیده باشند، یعنی هر فردی رشد فردی تا تا منتها الیه آن رفته باشد و دیگر جایی برای رشد نداشته باشد، یعنی درس تجربه هایی که در زندگی داشته را بگیرد تا به آن پروسه آگاه گردد و پس از اینکه پروسه های فردی اش تمام شدند ازدواج کند تا وارد پروسه رشد دو نفره شود.

کسانی که زودتر از رسیده به بقا ازدواج می کنند، یعنی پروسه های نا تمامی در قبل از ازدواج دارند، برای همین پس از ازدواج به دنبال به اتمام رساندن آنها هستند، مثلا بعضی از آقایون به دنبال شیطنت ها ی نکرده شان می روند.

ازدواج کردن مسئولیت بر دوش افراد می گذارد و آنها را نسبت به قبل از ازدواج محدود تر می کند که این مطلب برای آقایان ( با توجه به اینکه آنیموس دارند و محدودیت و در چارچوب قرار گرفتن، برایشان سخت است) نا خوشایند است اما برای خانم ها ( با توجه به اینکه آنیما دارند و ناخودآگاه از محدود شدن و در چارچوب قرار گرفتن لذت می برند) پروسه ساده تر و پسندیده تری است.

اشتراک در شبکه های اجتماعی

---