کیمیای آگاهی

بطور خلاصه هدف انرژی نابودگر  رشد و تعالی است از این طریق که قهرمان را از پراکندگی و شلوغی افکار و حواسش و اعمالش بازداشته و او را بر ادامه مسیرش به طور متمرکز و فارغ از هرگونه این شاخه و آن شاخه پریدن و عدم ثبات در طی طریقش باز میدارد

 او با حذف راههایی که جوینده کنار گذاشته و آنها را انتخاب ننموده  است به او آرامش بخشیده و به هدفش که همان رسیدن به تجلی الهی اش و خود خدایی اش  می باشد برساند .

رسالت نابودگر را میتوان اینگونه بیان نمود که :

غالباً برای فراموش نمودن حوادث و تجربیاتی که مواجهه با آنها و یادآوری شان برایمان ترسناک و رعب انگیز است مکانیزمی جز فرار از آنها نداریم ( که متاسفانه که این رفتار ما در نهایت تنها باعث بقا و حال بد درونی است ) و این فرار نیز از راههای مختلفی همچون تماشای بی هدف و منفعل تلویزیون و یا گوش دادن به رادیو و یا غذا خوردن و یا کارهای عادت گون بی سرانجام و بدون رشد و یا مشروب خوردن و یا مصرف مواد مخدر و یا انواع روان گردان ها و یا انواع داروهای مختل کننده سیستم عصبی و ذهن انجام می پذیرد

 اما آنچه حائز اهمیت است این است که تا کی و تا کجا و چگونه می توان این روند و این تسلسل باطل را ادامه بدهیم ؟؟؟؟؟

 به هر علتی با ظهور عوامل ثانویه ای ناگزیر از تغییر این مکانیزم بوده و یا می بایستی آن را با مکانیزم دیگری تعویض نمائیم که در این صورت بلاخره این رفتارها و یا تکنیکها به پایان رسیده و زمان موعود برای تشرف ما و مواجهه مان با آن همه ای که عمری با انواع مستمسکها و دست آویزها از آنها فراری بوده ایم فرا می رسد.

یعنی با تاخیر و تعلیقی که دچار آن گردیده ایم برایمان بسیار دردآور و کشنده است و در این گونه موارد به جای هرگونه فرار و استفاده از انواع مکانیزم های فرار بهتر آن است که با جمله معروف آخ جون تجربه با آغوش باز به استقبال آنها شتافته و درس آنها را با آغوش باز فرا بگیریم

و در سایر موارد نیز تجربیاتی که با مسیر رسالت شخصی مان و یا جایگاه خود خدایی مان در تعارض بوده و بی ارتباط است را با استفاده از نابودگر وجودمان کنار گذاشته و از مسیر آنها خود را بیرون نگه داشته و برای همیشه تکلیفمان را با آنها روشن می کنیم که این رویکرد یکی از کارآمدترین کاربردهای این کهن الگو در مسیر سفر قهرمانی هر سالکی است .