کیمیای آگاهی

همانطور که اشاره شد، کهن الگوی جوینده ، اولین مرحله از چهار بخش ، سفر ، در پروسه سفر قهرمانی است. زمانیکه کهن الگوی جوینده در کسی فعال می شود ،

بایستی حوزه امکان را برای یافتن راه های منتهی به هدف بررسی کرده و وظیفه انتخاب از بین راه های موجود را به عهده بگیرد. وقتی جوینده به صورت غیر سازنده فعال شده باشد حالت های متفاوتی متصور است، که در این مطلب به مقایسه دو حالت در خصوص انتخاب می پردازیم .

گاهی ” نمی دانیم که چه می خواهیم ” و گاهی ” نمی دانیم که چه نمی خواهیم ” . شاید در نگاه اول این دو جمله شبیه به هم نظر برسند، و یا نتیجه این دو رویکرد مشابه باشد، اما با دقت بیشتر متوجه می شویم که تفاوت بسیار زیادی با هم دارند.

بییایید با مثالی این حالات را بررسی کنیم !

فرض کنید با دوستی به رستورانی زیبا ، با غذاهای خوشمزه و متنوع رفته اید و منوی غذا جلوی شما گذاشته شده است . دوست شما نگاهی به لیست می اندازد ولی نمی تواند بین آنها انتخاب کند !

در حالت اول ، یعنی زمانیکه نمی داند که چه چیزی می خواهد ، مرتباً لیست را بالا و پائین می کند ولی چون ، نمیداند چه غذایی دوست دارد ؟ چه غذایی هوس کرده ؟ چه قدر گرسنه است ؟ به چه غذایی حساسیت دارد ؟ از چه غذای بدش می آید ؟ به چه غذایی علاقه دارد ؟ چقدر اشتها دارد ؟آیا اصلاً گرسنه است و یا همینطوری برای اینکه وقت بگذراند تصادفاً سر از رستوران در آورده !! وبی نهایت حالت ممکن ندانستن دیگر ، قادر نیست که انتخاب کند و احتمالاً در پایان میگوید “برایم فرقی نمی کند ” و انتخاب را به دیگران واگذار می کند .

حالت دوم ، زمانی است که نمی داند چه چیزی را نمی خواهد ، این بار نیز زمان زیادی را صرف خواندن لیست میکند و دوست دارد تمام غذاهای موجود در لیست را امتحان کند ، همه آنها را به دلیلی دوست دارد و میخواهد همه را چشیده باشد، حتی نا آشنا ترین آنها را به دلیل تنوع طلبی می پسندد و … . این فرد همتوانایی انتخاب یک غذا برای شام را ندارد ، و چون همه چیز را می خواهد و قادر به انتخاب اصلح برای خودش نیست !!!

در هر دو حالت جوینده به صورت غیر سازنده فعال شده است ، جوینده علاوه بر جویندگی برای پیدا کردن راه های جدید وظیفه انتخاب کردن بهترین راه برای خودش را نیز بر عهده دارد . اگر کهن الگوی جنگجو ، هدف را درست تعیین کرده باشد و حامی از آن حمایت کرده باشد ، جوینده راه های متفاوت رسیدن به هدف را بررسی و یکی را با توجه کرده به آگاهی خودش انتخاب می کند ! انتخاب کردن ، یعنی گزیدن یک ، فقط و فقط یک مورد از میان حوزه امکان که مسلماً مسئولیت را نیز با خود به همراه خواهد داشت . چرا که با هر انتخابی، علاوه بر برعهده گرفتن مسئولیت آن انتخاب، بایستی بهاء از حوزه امکان خارج شدن سایر انتخابها را نیز بپردازد !

پس با بهینه کردن جوینده سازنده در درونمان و با انتخاب آگاهانه ، به بهانه ماندن در حوزه امکان ، زمان انتخاب را به تعویق نیاندازیم ، مسئولانه نسبت به خود و متعهدانه نسبت به پیرامونمان ، انتخاب کنیم و بهاء آنرا نیز پرداخت کنیم . تنها به این طریق امکان گرفتن درس تجربه و انشاالله رشد و تعالی را خواهیم داشت .