کیمیای آگاهی

متأسفانه در این زمان خیلی زیاد شایع شده ، بعضی‌ها هرجا کم میارن بجای تلاش در تغییر دادن شرایط ، یا تطبیق خودشون با شرایط ، به سراغ کوتاهترین و آسانترین راه می روند ؛ و خیال می‌کنند کوتاه‌ترین و آسان‌ترین راه، همون «جادو جنبل» است.

در حالی که این کار، حرام اندر حرام است ، و با کار حرام هرگز زندگی صحیح نمی‌شود ساخت.

از نظر دین اسلام : یادگیری سِحر ، یاد دادن آن ، انجام دادن آن ، پولی اگر بدهند یا بگیرند ، همه حرام در حرام است ، و کاری است موجب فساد و تبهکاری.

اما گاهی اثرهایی دارد. حتی در نقل است خود پیامبر (ص) را سِحر کردند و چند روز حضرت بی‌حال بودند.

تا آنکه جبرئیل آمد و از طرف خداوند دو سوره‌ی مُعَوِّذَتَین (قل أعوذ بربّ الفلق ـ قل أعوذ بربّ الناس) را آورد، و گفت: یا رسول الله، باید علی (ع) با خواندن این دو سوره به فلان مکان برود و آنجا چاهی هست ، در ته چاه سنگی است ، جادوی شما را زیر آن سنگ گذاشته اند تا کسی دسترسی نداشته باشد !!

امیر المؤمنین (ع) به آن مکان رفته و از ته چاه آن سحر یا طلسم را خارج نمودند و هر آیه ای که می‌خواندند گرهی از آن گره‌ها باز می‌شد.

تا اینکه در منزل، یک مرتبه پیامبر (ص) پس از چند روز بیحالی، مثل شتری که زانویش را باز کنند ، چطور از زمین برمی خیزد؟ همانگونه از روی زمین بلند شدند با نشاط !

بعد از آن، هر روز پیامبر (ص) حسن و حسین (ع) را با این دو سوره تعویذ می‌فرمودند ؛ یعنی آندو را در پناه حق قرار می‌دادند تا از شرّ جادو و جادوگر و جنّ و انس در امان باشند.

خلاصه : این دو سوره، اصل نزولشان بر پیامبر (ص) در رابطه با این امور بوده و برای دفع این شرور (سحر و جادو) بسیار مؤثّر هستند.

شما اگر برنامه‌ی خودتون قرار بدین که هر روز بعد از نماز صبح برای سلامتی خودتون و عزیزانتون و امام زمان (ع) پنج بار «آیه الکرسی» و یک بار هم چهار سوره کوتاهی که در ابتدایشان «قُل» هست بخوانید ؛ و دیگر از هر جهت دل را به خدا واگذارید. البته خداوند حفظ میکنند اما خودشون اینها رو معرّفی فرمودن.

و یکی هم آیه‌ی «سُخره» که برای دفع شرور شیاطین جنّ و انس و جادو و جادوگر بسیار موثّر است.

چهار قُل : سوره‌های کوتاهی که اولش با «قُل» شروع می شود.

قُل یا أیُّهَا الکافِرُون

قُل أعُوذُ برَبِّ الفَلَق

قُل أعُوذُ برَبِّ النّاس

قُل هُوَ اللهُ أحَد

و آیه‌ی «سخره»  آیه‌ی ۵۴ سوره‌ی «اعراف» هست.

توضیحی درباره چهار قُل

خواندن سوره «توحید» از جهت ثواب و فضیلت، معادل ثلث قرآن است. و مضمون آن، ‌شناسنامه ی خداست.

مضمون دو سوره‌ی «ناس» و «فلق» پناه بردن به خداوند است از شُرور و بدی‌ها. و آندو را معوِّذتَین می‌گویند یعنی دو سوره‌ای که انسان را در پناه امن الهی قرار می‌دهند.

مضمون سوره‌ی «کافرون» اعلام برائت و بیزاری از کفر کافران و دوری کردن از آنان است.

پس خلاصه‌ی این چهار سوره، دور شدن از کفر ، پناهندگی به خداوند متعال ، و آشنایی با خدای اَحَد و صَمَد است.

در نقل است که از امام حسین (ع) پرسیدند : ما که می‌گوییم «الله الصمد» ، «صَمَد» یعنی چه؟؟

فرمودند : دنباله‌ی سوره، همان تفسیر «صَمَد» است : یعنی : لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفواً احد.

بعد فرمودند : در مکه از پیامبر اکرم (ص) سوال شد : این خدایی که شما بسوی او دعوت می‌کنی چیست؟  آن را به ما معرفی کن ، شناسنامه‌اش چیست؟

خداوند این سوره را فرستاد که : ای پیامبر ما ، قُل ، بگو : الله أحد.

بگو : این خداوند، اَحَد و یگانه و بدون شریک است. و صَمَد است. و لم یلد  ….. است.

نکته مهم

باید مطمئن باشیم که تا اراده‌ی خداوند نباشد هیچ چیزی اثر نمی‌کند. و طبق بیانات خودش و اولیائش، سحر و جادو و هرچیز دیگری هر قدر هم قوی باشد، حریف دعا و صدقه نمی‌شود. دعا و صدقه را در هر زمینه‌ای فراموش نکنیم.

الدعاء یردّ القضاء و قد اُبرِمَ اِبراماً : فرمودند دعاء، قضای حتمی الهی را می تواند برگرداند.

و الصدقه تدفع البلاء : صدقه، از بلاء پیشگیری می‌کند.