کیمیای آگاهی

به نظر شما ، جنگجویی در سفر قهرمانی به چه معنایی است و تفاوت آن با تصویری که در ذهنمان از جنگجو و جنگجویی داریم بررسی کنید :  

 جنگجو بودن به این معناست که قادر باشیم که حقوق متصوره خود را در تعادل همزمان و در لحظه با جهان هستی در نظر گرفته و به حق آن را یافته و حقیقتاً آنها را با تمام وجودمان مطالبه کنیم که این مطالبه حقوق لزوماً از طریق جنگ و خونریزی و تجاوز به حد و حریم و حق و حقوق دیگران نبوده بلکه با کمترین اصطکاک و اتلاف انرژی با جهان هستی صورت می پذیرد.

و نکته قابل توجه اینکه جنگجویی یعنی تعیین حد و مرز خود و حفظ و صیانت از آن ،

 همچنین شناسایی و تشخیص حد و مرز دیگران و تکریم و احترام به آن ،

و مشخص نمودن موقعیت فعلی مان در تعادل همزمان با جهان هستی و تعیین هدفی متعالی و جهان شمول،در همین راستا و مشخص نمودن مسیر تقریبی به سمت هدف که در لحظه بازنگری و اصلاح و ترمیم می گردد

 و نیز اگر که زمانهایی نیاز به جنگ فیزیکی و اصطکاک و اتلاف انرژی در این راستا صورت پذیرد مسلماً در راستای همین حفظ و حراست از کیان خودمان است و یا در راستای رسالت الهی مان و نه در خدمت سطوح پایین تر آگاهی و اهداف کوتاه مدت زودگذر دنیایی ،

بلکه این اتفاق صرفاً در جهت جلوگیری از اتلاف انرژی و اصطکاک در دیدگاه کل نگر در جهان هستی اتفاق افتاده و میسر و مجاز گردیده و با رویکرد بتوانیم جایگاه حقیقی و کائناتی در تعادل در لحظه‌ خود را در جهان هستی بازیابی نموده و دنیا را به محل امن تر و با آرامش تری برای سازندگی متعادلمان تبدیل کنیم .

 این کار در عمل به این معناست که جنبه ها و جلوه هایی از حیات فردی و اجتماعی مان را که برایمان سازنده و یا غیرسازنده و آگاهانه و یا غیرآگاهانه است را بازشناخته و بتوانیم با استحاله آنها به رویکرد آگاهانه و سازنده طی طریق نمائیم .

 این به مفهوم کل همان نرمی در عین صلابت و قاطعیت است یعنی آنقدر هدفگرا و متمرکز بر هدف و مسیر خود باشیم که هیچ ضربه ای توان و جرأت از مسیر خارج کردن ما را نداشته و بر همین اساس با آرامش و متانت قوی ، مطمئن به سمت هدف حرکت می نمائیم .