زمانیکه با تجربه ای مجاور میشیم، باید لحظه ای تامل کنیم، بررسی کنیم که آیا آگاهی کافی برای انتخاب بهترین رفتار رو داریم؟
و اگر نداریم، صبر کنیم و به خودمون فرصت بدیم ! البته نه فرصتی برای فرار و فراموشی ، بلکه فرصتی برای کسب آگاهی لازم برای مجاور شدن با اون تجربه جدید !
فرض کنید برای سفر به منطقه جنگلی رفتین ، در طبیعت چادر زدین و با خیال راحت خوابیدین! یخورده که میگذره ، حرکت چیزی رو برروی صورتتون حس میکنید! و نیم نگاهی که میندازین ، میبینین ، یه عنکبوت داره روی صورتتون راه میره !!
اگه سریع سرتون رو تکون بدین ، و بخواین اونو دور کنید ، احتمال داره ، عنکبوت سمی بوده و نیشتون بزنه و خوووووب بقیش معلومه !
عاقلانه ترین راه رو در این میبینید که بی عمل و بی حرکت باقی بمونید ، تا عنکبوت عزیز، به راهش ادامه بده و از صورتتون بره پایین ! با اینکه که میتونیم عنکبوت را از روی صورتمون حرکت بدیم اما چون ، میدونیم که این حرکت دادن ، در آن لحظه، به نفع ما نیست اینکار را انجام نمیدیم و آگاهانه بی عمل میمونیم.
این مثال رو زدیم تا یادآوری کنیم ،گاهی بهترین کار، کاری نکردنه !
البته نه از روی ناتوانی ، بلکه از روی آگاهی و انتخاب !
زمانیکه با تجربه ای مجاور میشیم، باید لحظه ای تامل کنیم، بررسی کنیم که آیا آگاهی کافی برای انتخاب بهترین رفتار رو داریم؟
و اگر نداریم، صبر کنیم و به خودمون فرصت بدیم ! البته نه فرصتی برای فرار و فراموشی ، بلکه فرصتی برای کسب آگاهی لازم برای مجاور شدن با اون تجربه جدید !
بر سر دوراهی ، زمانیکه آگاهی لازم برای انتخاب هر یک از راههای پیش رویمان را نداریم ، بهترین گزینه، و آگاهانه ترین انتخاب ، بی عملی است . بی عملی در راستای اینکه، کسب آگاهی نماییم ، و آنچه که میبایستی به ما کمک نماید ، تا انتخاب اصلح را داشته باشیم ، را کسب نموده و به آن آگاه شویم .
زمانیکه تجربه ای مغایر با خواست و علایق ما رخ داده، و به عبارتی یتیم شده ایم، نباید بلافاصله و بدون مکث ،سریع به دنبال راه حل باشیم زیرا که گاهی اوقات ، لازم است تا با این اتفاق همراه بوده و از این طریق آمادگی لازم و کافی را کسب کنبم .
باز هم تکرار میکنیم که، گاهی بهترین کار ، کاری نکردن، و بهترین عمل بی عملی، و بهترین انتخاب ، بی انتخابی است !!