(( علم )) بهتر است یا «« ثروت »» or
(( علم )) بهتر است با «« ثروت »» and &
(( علم )) بهتر است و «« ثروت »» هم بهتر است و خیلی چیزهای بهتر دیگه ای هم هست .
امروز می خواهیم درباره یکی دیگر از تجلیات و جلوه ها و نمود های غالب در زمان فعالیت انرژی کهن الگوهای معصوم و یتیم ، یعنی تفکر ” یا ” یی در آنها بررسی کرده و صحبت کنیم .
گفته بودیم که در سطح نا آگاه معصوم و یتیم ، فرد ، همه چیز را یا سیاه و یا سفید می بیند و بی نهایت حالات دیگری که در این بین موجودند رو متصور نمی شوند. این افراد برای حل مسایل زندگی خودشون هم همین رویکرد را دارند ! ( البته تازه آنهایی به فکر حل مسئله می افتند که ، مسایل را ، مشکل و لاینحل ندانسته و پا عقب نمی کشند! )
بیایید مثال بزنیم !
برای مثال همه آدم های پیرامونشون یا خوبند یا بد ، یا بی نقص هستند یا پر از عیب، یا مهربان یا سنگدل ، یا مظلوم یا ظالم و …..
در حالیکه افراد پیرامون ما ، مثل همون طیف رنگی هستند که در باره اش صحبت کردیم ، بی نهایت حالت مختلف دارند ، هم سفید و هم سیاه و همچنین هزاران هزار رنگ دیگر!
موضوع انشاء مدرسه ها ، “علم بهتر است یا ثروت” یادتون هست؟ این موضوع ذهن مارو به انتخاب یکی از این دو گزینه سوق میداد در حالیکه ، هم علم خوب است و هم ثروت و هرکدام و هم هر دوشون ، و هر کدام سر جای خودش و به قدر خودش و زمان خودش لازم و ضروری و مناسب است .
یا مثلاً دیدین برای بعضی از والدین فقط نمره بیست قبوله ! و اگر فرزندشون مثلاً در درسی نمره ۱۸ بگیره ، اونو تنبل و نا موفق خطاب میکنند ! در حالیکه نمره قبولی از بازه بین ١٠ تا ٢٠ است ! ( تازه کمتر هم بشیم یه راههای مثل تک ماده و خیلی راههای دیگه هم … وجود داره ! )
ویا بعضی هامون وقتی سر جلسه امتحان مشغول حل کردن مسائل امتحانمون میشیم ، یا مشابه اون رو دیده ایم و قبلآ تمرین داشتیم و برامون آشناست و حلش می کنیم ، یا اینکه بدون بررسی ،سریع ازش عبور می کنیم و میگیم قابل حل نیست !
در حالیکه می تونیم ، راههای دیگه رو امتحان کنیم و با سعی و خطا حداقل تا بخشی از جواب رو بدست آورده و بخشی از نمره را بگیریم !
درمورد ریشه یابی دلایل اتفاقات پیرامونمون هم ، این تفاوت رو میشه دید ! برای رخ دادن یک اتفاق ، هزاران اِلمان و عنصر و علت وجود داشته ، مجموعه بزرگی از فاکتورهای زمانی و مکانی و … دست به دست هم میدن تا حادثه ای ، حادث بشه .
و حالا نسبت دادن و محدود کردن این اتفاق به یک ، یا نهایتاً دو علت ، که به هر دلیلی به نظرمون پر رنگ تره ، باعث میشه خودمون رو از مشاهده دقیق و موشکافانه عوامل و علل و علتهای دیگه محروم کنیم !
و به جای رد کردن گزینه هایی که درباره شان اطلاعی نداریم و ، نمیدانیم ، اونها رو هم لحاظ کنیم و در نظر بگیریم که علت بودن این گزینه ها هم ممکنه و یا ممکن بودنش رو همواره لحاظ کنیم . !!
پس یادمون باشه ، در تحلیل ها و گزارشاتی که مشاهده گر مون انجام میده ، به جای ” یا این یا آن ” حالات دیگری را هم که شاید در اون زمان به ذهنمون نرسیده رو ، در نظر بگیریم ، و به جای تفکر ” یا ” یی ، از تفکر ” واو ” ی استفاده کنیم ! این و اون و خیلی چیزهای دیگه و …. غیره !