کیمیای آگاهی

---

تا به حال پازل چند هزار تیکه درست کردین ؟

فرض کنید برای خرید پازل به مغازه رفتین ، صاحب مغازه به شما یک پازل بیست هزار تیکه با قیمتی بسیار مناسب پیشنهاد میکنه، و میگه فقط یکی از قطعات پازل نیست !!  شما این پازل رو می خرید؟ حاضرید اون رو به دیوار منزلتون نصب کنید؟ یا به کسی که دوستش دارید هدیه کنید ؟

 

 

کائنات و جهان هستی ، درست مثل یک پازل چندین میلیارد تکه ای است ، که هر یک از ما ، و سایر موجودات و عناصر ، قسمتی از اون رو تشکیل دادیم.

همونطور که هر یک از این قطعات به تنهایی ، معنا و مفهوم خاصی ندارند ، کل این پازل هم،  بدون حتی یک قطعه، ناقص محسوب میشه !!

یعنی در عین اینکه تک تک ما، منحصر بفرد ، یونیک و یکتا هستیم ، بدون سایرینی که پیرامون ما هستند ، ناقص خواهیم بود. چرا که نقش و تصویر و رسالت و  وظیفه ای که هر کدام از قسمتها و ذرات و قطعات این پازل به غیر از خود ما ، می پذیرند و در لحظه زندگیش می کنند ، در نقشی که در همان لحظه بر روی تکه پازل مربوط به رسالت شخصی ما ، ‌ظاهر می شود ، تاثیر گذار است.

 

و  با داشتن این تصویر نه دچار خود بزرگ بینی میشیم و نه عقده حقارت در ما ایجاد میشه . هر کسی با هر شکل و اندازه ای ، سر جای خودش حضورش لازم و ضروریه و از طرفی به همون اندازه به سایرین وابسته است و حضور سایرین هم برای لزوم و ضرورت وجودی ما اهمیت دارد .

زمانیکه در پذیرش خودمون همانطور که هستیم و باید باشیم ، قرار بگیریم ، و  به عنوان قطعه پازلی از جهان هستی ،‌ همونطور که هستیم باشیم ، ‌در لحظه انگار ، کل هستیم ! و ما به عنوان یک قسمت از پازل همونقدر ارزش داریم که هر یک از سایر اجزای پازل و کل پازل . ( چون همانطور که اشاره کردیم حتی پازل بیست هزار تکه ای هم با نبود یک عدد از تکه هایش ،‌ انگار که هیچ فایده ای ندارد و سر جای خودش قرار نمی گیرد  )

 

اشتراک در شبکه های اجتماعی

---