کیمیای آگاهی

---

آیا اغلب مان تا به حال ، حداقل یکبار از خود پرسیده ایم که در این دنیا چه می کنیم ؟ دلیل حضور ما در این دنیا چیست ؟ چرا به این دنیا آمده ایم ؟ ارتباط ما با اجزاء این کل بی نهایت چگونه باید باشد ؟ ما جزئی از این کل بی نهایت هستیم ، آیا بایستی با تمامیت وجود به تعامل با هر جزئی از این جهان بپردازیم ؟آیا به دلیل رخ دادن یک اتفاق مغایر با خوشایند ما همه چیز زیر سوال می رود ؟ در مورد اشخاص چطور ؟ آیا یک یا چند ویژگی نامطلوب دلیل بر هم زدن ارتباط است ؟و ….

  

 به خاطر بسپاریم که هر کدام از ما به این دنیا آمده ایم و تجارب نفس گیر و پرتضاد فیزیکی را طی می کنیم تا در راه رسیدن وآشکار کردن خود حقیقی عمق درونمان ، خودمان را زندگی کنیم.

مسلماً هیچ یک از ما به این دنیا نیامده ایم تا خود حقیقی کس دیگری، به جز خومان راتجربه نموده و یا بر اساس ایشان زندگی کنیم. اما اگر صادقانه به خود و روابط خود نگاه کنیم می بینیم که بسیاری از اوقات برده حرف ها و القاهابی هستیم که دیگران به ما داده اند!

در تعامل با افراد پیرامونمان همواره بایستی هویت خودمان را لحاظ کنیم و در نظر داشته باشیم که هدف غایی و نهایی ما رشد است و قرار نیست در این مسیر همیشه همراه دیگران باشیم یا برای خوشایند آنها مسیر خودمان را تغییر دهیم .

در تمامی طول مسیر زندگی، با دقت انتخاب هایمان را بررسی کرده وهر لحظه آگاه باشیم که انتخاب اکنون ما آینده ما را تحت تاثیر قرار خواهد داد . البته حواسمان به این مطلب نیز هست که ما در جبر انتخابهای گذشته مان هستیم و به انتخاب های قبلی ، که با آگاهی همان زمان انجام شده احترام می گذاریم .

جهان هستی همیشه بر اساس ایده آل ها و دلبخواه های شخصی ما شکل نمی گیرد و وجود مسائل کوچکی که ما با آگاهی فعلی ، خوشایند نمی بینیم ، به معنای زیر سوال رفتن کلِ این تجربه نیست .

…………………………………………….

بر مبنای همین اصل (یعنی توجه به اندازه هر تجربه و به اندازه دیدن سهم آن ) آگاه و مشاهده گر باشیم که این اصل در خصوص افراد پیرامون ما نیز صادق است. اگر شخصی در ارتباطی که ما با او داریم صرفاً از نظر شخصی ما در آن لحظه و با آگاهی آن لحظه مان دچار لغزش و یا احیاناً خطایی گردد ، کل آن ارتباط و یا موجودیت او تحت تأثیر آن یک و یا چند مورد قرار نگرفته و نا بخردانه کل را فدای جزء ننماییم.

بدانیم که همه چیز به روال سابق پا بر جا و بر قرار بوده و فقط خدشه ای در موردی و آن هم از نظر ما بر این تعامل فی ما بین روی داده و نه بیشتر از آن ، که قطعاً قضاوت شخصی ما نیز به آن رنگ و بوی خاص خود را نیز داده است !!!

تمامیت و کلِ وجود افراد را با توجه به رفتارهای خاصی که به هر دلیلی نمی پسندیم زیر سوال نبریم و در این گونه موارد و مواقع هیچ گونه عجله ای به خود برای هر گونه تصمیم گیری راه نداده و پس از فرو کش کردن کامل هیجانات و غلیان های عاطفی مان و کاملاً از حوزه سر و منطقی و بر طبق اصل هر چیزی اندازه خودش سر جای خودش در وقت خودش برای آن انرژی صرف نموده و اقدام کنیم. .

 

پیشنهاد : بررسی کنید که آیا تا به حال پیش آمده که ارتباطتان را با یکی از دوستان خود ، تنها به دلیل یک رفتاریا خصوصیت کوچکی که در آن لحظه خوشایند شما نبوده ، قطع کرده باشید؟ اگر چنین بوده بازنگری کنید که آیا انتخاب صحیحی داشته اید یا خیر ؟

اشتراک در شبکه های اجتماعی

---