کیمیای آگاهی

---

 آیا تا به حال برایتان پیش آمده که از گفتگو با کسی برداشتی متفاوت از هدف او داشته باشید؟ یا جمله ای را به منظور خاصی به فردی بگویید و بعد ببینید طور دیگری برداشت کرده و سوء تفاهم شده و …. .

این مسئله برای برخی از ما بسیار زیاد و برای برخی به ندرت اتفاق میافتد و مسئله ای که به نظر بسیار بی اهمیت است می تواند نتایج بسیار نا خوشایندی در پی داشته باشد. ادبیات جمله ما، نحوه بیان آن، مکث ها، تُن صدا و شیوه ادا کردن کلمات باعث ایجاد تفاوت معنایی میشود. یک جمله ساده را میتوان به چند نحو مختلف شنید.

بیایید با مثالی آنرا بررسی کنیم. جمله ” چرا امشب من با تو شام نمی خورم؟” را در نظر بگیرید و با تغییر آهنگ صدا هر بار توجهتان را به یکی از کلمات که رنگی نوشته شده متوجه کنید. 

چرا امشب من با تو شام نمیخورم؟

                                   تو: من تصمیم دارم که با فرد دیگری شام بخورم

چرا امشب من با تو شام نمیخورم؟

                                من: به عوض کسیکه تو تصمیم داری با او شام بخوری

چرا امشب من با تو شام نمیخورم؟

                     نمیخورم: دارم دنبال دلیلی میگردم که چرا نباید با تو شام بخورم

  چرا امشب من با تو شام نمیخورم؟

                                              چرا: آیا با من مشکلی داری؟

     چرا امشب من با تو شام نمیخورم؟

                        شام نمیخورم: به جای اینکه خودم به تنهایی شام بخورم

  چرا امشب من با تو شام نمیخورم؟

                                   شام : به جای اینکه فردا به نهار دعوتت کنم

      چرا امشب من با تو شام نمیخورم؟

                                       امشب: و نه فردا شب

 

مشاهده میکنیم که با تغییر کلمه ای که تاکید روی ان است، هر بار معنای متفاوتی را میتوان برداشت کرد. حال تصور کنید که در طول روز چند جمله بیان میکنید، و تا چه اندازه ای میتوان برداشت های مختلف از هریک از آنها داشت .

با توجه به اینکه هر یک از ما دنیایی متفاوت از دیگری هستیم و پیش فرض ها و تفسیر های متفاوتی داریم، از جمله ما هر کسی میتواند معنایی که میخواهد را برداشت کند و اگر این برداشت با منظور ما مغایرتی داشته باشد مسلماً نوع رابطه و تعامل تغییر کرده و نتیجه ای متفاوت از آنچه میخواستیم به دست می آید که بعضاً میتواند بسیار مخرب و آسیب رسان نیز باشد.

 

 پس همواره طوری سخن بگوییم که هیچ منظور دیگری را نتوان از آن برداشت کرد و با جملات مبهم، کنایه آمیز و حالتی که فقط خودمان متوجه منظور بشویم صحبت نکنیم. اهمیت کلام، واژه ها، لحن و بیان را دست کم نگیریم و با توجه به آنها مکالمات هدفمند و مناسب و متناسبی داشته باشیم تا روابط صحیح و مطلوب شکل بگیرد.

اشتراک در شبکه های اجتماعی

---