کیمیای آگاهی

---

در بخش اول و بخش دوم  مطالب در خصوص اعتیاد ها ، به شروع و شکل گیری آنها اشاره شد و در ادامه به بررسی انواع آن میپردازیم :

یا هر آن کاری که ما آن را انجام می دهیم تا در طی انجام آن حضورمان را و انتخابگریمان را و مسئولیتمان را و آگاهیمان را به کناری گذاشته و غیر مسئولانه به انجام اموری دیگر مشغول گردیم را می گوییم ،

از انواع مکانیزم های فرار مانند خواب و خوردن و نوشیدن و صحبت کردن و کار و غیره … گرفته تا انجام بعضی از فرائض و مناسکی که شاید هم ، ظاهری خود فریب و حتی دیگر فریب دارد  اما ماهیتاً صرفاً برای فرار از آنها سوء استفاده نموده و به اصطلاح کلاه شرعی بر سر خود میگذاریم .

   دقت بفرمایید ،

 بله شدیداً دقت بفرمایید ،

 اعتیاد لزوماً مواد مخدر و انواع روانگردان های طبیعی و صنعتی و نوشیدنی و استنشاقی و خوردنی و تزریقی نیستند و البته و صد البته که اینها نیز از جمله و از دسته مکانیزمهای فرار و مواد روانگردانی که از ما سلب اختیار و مسئولیت می نمایند بوده و هستند ،

 اما ” اعتیاد ” مفهومی است که،

 به کار و به خواب و به دهندگی و انواع آن و مطالعه و کمک کردن به دیگران و تحصیل و نظافت و کامپیوتر و اینتر نت و انجام بعضی امور و فرائض و مجدداً عرض می کنیم،

” هر عملی که ما به عنوان مکانیزم فرار به عنوان عدم پذیرش مسئولیت و فرار از انتخاب و غفلت از آگاهی هایمان و نفهمیدن و رشد نکردن از آن استفاده می کنیم ” اطلاق می گردد . 

 

 به یاد بیاوریم پدران و مادرانی را که به هر علت از کار ، اعتیاد گونه برای فرار استفاده نموده اند و احنمالاً فرزند و یا فرزندانشان به تقلید و تأسی از ایشان به انواع دیگری از اعتیاد مثلاً یکی به اعتیاد به اینتر نت و دیگری به اعتیاد به مواد مخدر روی آورده اند

در این حالات،  از والدین ایشان مکرر می شنویم که ما همواره مشغول کار و فعالیت و امرار معاش حلال و کسب روزی حلال و زندگی روزمره و انجام کارها و فرایضمان بوده ایم پس چرا فرزندانمان شبیه ما نیستند و مشابه ما نشده اند ، که در حقیقت فرزندان کاملاًمشابه ایشان بوده و فقط در نوع اعتیاد و موضوع اعتیاد ، توجیه پذیری و وقاحت اعتیاد با پدر و مادر متفاوت بوده و در اصل و نفس عمل کاملاً مشابه با یکدیگر هستند . 

 

 آگاه باشیم و مشاهده گر به اینکه اعتیادها لزوماً آنچه که معروف است نبوده و به هر عملی با خصوصیات مذکور اطلاق می گردد

 

بیاییم به گونه ای زندگی کنیم که لحظات غفلتمان که حقیقتاً مجدداً دست نا یافتنی و جبران نا پذیر هستند ، حد اقل ممکن باشند و نیز تاثیرات این اعمالمان در حوزه پیرامونمان هر که و هر چه که ، باشند را در انخابها یمان نیز لحاظ نموده و همواره پویا آگاه و انتخابگر مسئول هر لحظه از زندگیمان باشیم . . .    

 

موفق و پیروز و قهرمان باشیم . . .  

 

اشتراک در شبکه های اجتماعی

---