کیمیای آگاهی

---

با مقایسه کردن هویت و فردیت فرزندمان را از او می گیریم، یعنی برای او به تنهایی و برای توانایی ها و ویژگی های او ارزش قایل نیستیم و توانایی ها و ویژگی های او به تنهایی ارزشی ندارد و تنها در کنار شخص دیگر است که فردیت می یابد.

 

با مقایسه کردن فرزندمون با دیگران فایل مقایسه رو در ذهن اون باز می کنیم و اون توی همه مسائل زندگی اش خودش رو با اطرافیانش که هیچ ربطی هم به هم ندارند مقایسه می کنه و اون انرژی ای رو که هر فرد برای رشد کردن و رسیدن به اهدافش داره و باید توی اون مسیر صرف بشه تا بتونه رشد کنه و به اهدافش برسه ، با مقایسه کردن و اینکه دیگری چی داره که من ندارم به هدر می رود  مثلا در مدرسه پدر و مادر هم کلاسی اش رو با خودش، در دبیرستان روابط عاطفی و پارتنر دوستش را با پارتنر خودش، در محیط کار توانایی های همکارش رو با خودش، در زندگی مشترک توانایی های همسر دوستش را با همسر خودش و در همه مقاطع زندگی قیافه دیگران را با خودش و هزاران هزاران مطلب دیگری که در دیگران است و در ما نیست که بسیار غیر سازنده و مخرب است.

( برای اطلاع بیشتر در خصوص مقایسه  می توانید مطلب حسادت غبطه مقایسه را مطالعه بفرمایید. )

 

چون وقتی حتی دو قلوهای همسان عین هم نیستند چطور میشه توقع داشت دو تا بچه از دو تا خانواده کاملا متفاوت عین هم باشند؟!؟!

 

به تعداد انسانهای روی زمین خصوصیت و ویژگی هست که همیشه می توان داشته های آنها رو با نداشته های خودمون مقایسه کنیم و از نداشته های خودمون و در واقع از خودمون ناراحت و عصبانی و ناراضی باشیم و خودمون رو دوست نداشتنی  بدانیم  و در نتیجه همیشه حالمون از خودمون بد باشد و هر چیزی که می پوشیم و یا هر کاری می کنیم احساس می کنیم به ما نمی آید.

 

به جای این کار باید مزیت رقابتی های فرزندمان را برای او بر بشماریم و برای آنها ارزش قایل باشیم، ویژگی هایی که منحصر به فرد اوست، و اگر ویژگی را در کسی می بینیم که مطلوب و سازنده است به طور موازی و نه خطاب به او بگوییم مثلا چقدر خوبه که فلانی  انقدر مودب است!! اینطوری حتی اگر خوشگل ترین و یا موفق ترین آدم دنیا هم در کنار او قرار بگیرد احساس بی ارزشی نمی کند و همیشه خودش رو دوست داره و از خودش راضی است و برای بهتر شدن تلاش می کنه، در صورتی که اگر خطاب به او بگوییم مودب باش، ناخودآگاه لجبازی او را تحریک کرده و این کار را نمی کند و یا اگر انجام دهد با اکراه خواهد بود که در هر صورت غیر سازنده خواهد بود.

 

اشتراک در شبکه های اجتماعی

---