کیمیای آگاهی

تا چه اندازه نقاط قوت و ضعف خود را میشناسید ؟ و میتوانید واقع بینانه خودتان را ببینید و تحلیل و بررسی کنید ؟ میتوانید توانایی های خود را نام ببرید و به دیگران بگویید ؟ در خصوص نقاط ضعف خود چه احساسی دارید ؟ آیای آنها را مشکلاتی حل نشدنی میدانید ؟ یا مسائلی که قابل حل و بحث و بررسی هستند ؟ میتوانید در خصوص نقاط ضعفتان با سایرین گفتگو کنید ؟

همه ما انسانها به این تجربه آمدیم تا رشد کنیم و قطعاً در این لحظه هیچکدام از ما بی عیب و نقض و کامل و متعالی نیست !!! مسلماً حتی کاملترین و بهترین افراد به نظر ما ، میتوانند معایب و یا ایرادات بسیار زیادی داشته باشند ، که شاید ما از آنها مطلع و یا بی اطلاع باشیم .

هر یک از ما نیز ، مسلماً در کنار نقاط قوت و توانمندی هایی که داریم ، نقاط ضعف و عیب و ایراداتی هم داریم !!!

اینکه چشم بر ایرادات خودمان ببندیم و ساده لوحانه خود را خوب و کامل و بی نقص بدانیم  و تازه سایرین را هم بی نقص دیده و قادر نباشیم هیچ خدشه ای در ذهنمان بر آنها وارد کنیم ، قطعا اشتباه است و از تبعات فعالیت غیرسازنده انرژی کهن الگوی معصوم در درون ما ناشی میشود.

از طرفی اینکه فقط به ایرادات و اشکالات توجه کنیم و با بدبینی و بی اعتمادی نسبت به خود بیاندیشیم و رفتار کنیم و نواقص وجودی مان را پر رنگ کنیم ، و تازه همین رویکرد را نسبت به سایرین و اطرافیان داشته باشیم نیز، از تبعات فعالیت انرژی کهن الگوی یتیم به شکل غیر سازنده اش خواهد بود .

پس با واقع بینی به آنچه حقیقتاً هست نگاه کنیم .

افراد پیرامون ما ، در کنار مزایایی که دارند ، قطعا نقاط ضعفی نیز دارند و با بررسی همه جانبه این خصوصیات است که میتوانیم تعاملی صحیح و سازنده را بر بستر واقع بینی فی ما بین شکل بدهیم . مهم این است که در ارتباطات خود بدانیم که خودمان واقعاً در چه موقعیتی و با چه داشته هایی هستیم  ، فرد دیگر ارتباط چه توانایی ها و ناتوانایی های دارد و مهمتر از همه اینکه در این تعامل فی ما بین به دنبال چه هستیم و چه میخواهیم ؟!!!!

در خصوص خودمان نیز ، به یاد داشته باشیم که ما هیچ یک از این خصوصیات به اصطلاح  “خوب” یا “بد” نیستیم ! ما “هیچ هستیم” و در حال تجربه و رشد و یادگیری ، با این رویکرد در صورت لزوم از دیگران کمک بخواهیم. کمک خواستن از دیگران برای برطرف ساختن نقاط ضعف مان ، نشانه ضعیف بودن ما نیست، بلکه نشانه توانایی ما در بکار گیری بهینه منابع است.در کنار خوبی ها و توانایی ها و توانمندی هایمان ، نقاط ضعف های وجودی مان را هم ببینیم ، بدون واهمه و ترس به کسانی که با ما در تعامل هستند و میتوانند به نوعی به ما کمک کنند بگوییم . (البته توجه داشته باشیم که نوع دیگری نیز از بیان نقاط ضعف در مکالمات روزمره وجوددارد ، گاهی با اصطلاح “دست پیش میگیریم که پس نیافتیم ” یعنی به دلیل فعالیت یتیم غیر سازنده ،  برای اینکه سایرین به ما نقاط ضعفمان را یادآور نشوند پیش دستی میکنیم و خودمان آن را بیان میکنیم ! )

با واقع بینی نسبت به خود، و با کمک گرفتن از دیگران برای رفع نقاظ ضعفمان ،  راهنمایی هایشان قادر خواهیم بود آنها را بهبود ببخشیم و روز به روز به تعالی و کمال خود مان نزدیک و نزدیک تر شویم.