کیمیای آگاهی

---

 

• قَالَ رَسُولُ اللهِ ص‏ : مَنْ صَلَّی عَلَیَّ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ مَلَائِکَتُهُ فَمَنْ شَاءَ فَلْیُقِلَّ وَ مَنْ شَاءَ فَلْیُکْثِرْ. (وسائل الشیعه، ج‏۷، ص: ۱۹۴)
  پیامبر خدا فرمودند : هر کس بر من درود بفرستد خدا و ملائکه بر او درود می فرستند. حال هرکس خواهد کم و هرکس خواهد زیاد درود بفرستد !

 

• قَالَ رَسُولُ اللهِ ص‏ : الصَّلَاهُ عَلَیَّ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِی تَذْهَبُ بِالنِّفَاقِ. (همان، ج‏۷، ص: ۱۹۳)
  پیامبر خدا فرمودند : درود بر من و اهل بیتم نفاق را از بین می‌برد.

 

• قَالَ رَسُولُ الله ص : ارْفَعُوا أَصْوَاتَکُمْ بِالصَّلَاهِ عَلَیَّ فَإِنَّهَا تَذْهَبُ بِالنِّفَاقِ (همان، ج‏۷، ص: ۲۰۰)

پیامبر خدا فرمودند : صدای خود را بلند کنید به درود بر من ؛ که این کار دورویی و نفاق را ریشه کن می کند.

ذکر شریف صلوات به تنهایی جامع هر پنج اصل (اصول دین) است ؛ که سه تای آنها صریحا تلفظ می شود و دو تا تلویحاً

«اللّهمّ» دلالت بر «توحید» می کند.

«صلّ علی محمّد» صریح در «نبوّت» است.

«و آل محمد» هم دلالت بر «امامت» می کند.

می ماند «معاد» و «عدل».

براساس (إنّا لله و إنّا إلیه راجعون) : ما از آنِ خداییم و به سوی خدا برمی گردیم ، معتقدیم به یکی بودن «مبدأ» و «معاد». یعنی همان خداوند که مبدأ و ابتدا کننده ی خلقت و آفریننده ی ما ست ، معاد و محل بازگشت ما پس از مرگ نیز همو ست.

نتیجه : «اللّهمّ» هم دلالت بر «توحید» می کند صریحاً ، و هم دلالت بر «معاد» می کند تلویحاً.

از طرف دیگر :

اعتقاد به «عدالت خدا» یکی از مختصّات شیعه است.

تنها فرقه ای که «امامت آل محمد» را معتقد است شیعه است.

نتیجه : «و آل محمد» هم دلالت بر «امامت» می کند صریحاً ، و هم بر «عدل خداوند» تلویحاً.

پس ذکر شریف صلوات به تنهایی دلالت بر همه ی پنج اصول دین می نماید.

حالا که دانستیم که صلوات همه ی اصول دین پنجگانه را در بر دارد پس در هنگام صلوات فرستادن توجّه داشته باشیم که داریم اصول دین را مرور می کنیم.

به بیان دیگر :

وقتی محتوای ذکر شریف صلوات را در نظر بگیریم ، می بینیم این ذکر نسبت به اذکار دیگر یک امتیاز ویژه‌ای دارد ؛؛؛ و آن امتیاز این است که : مفهوم و محتوایی دارد که آن مفهوم و محتوی، ذهن انسان را متوجّه همه‌ی پنج اصل «اصول دین» می‌کند. در واقع ذهن ما را در همه‌ی پنج اصول اعتقادی ، سیر می‌دهد.

منتهی ، این جمله‌ی دعائی ، بر ۳ تا از اصول دین صریحاً دلالت می‌کند ؛ یعنی ذهن را مستقیماً متوجّه آن ۳ اصل می‌نماید. (توحید و نبوّت و امامت ؛ «توحید» را با محتوای کلمه‌ی «اللّهمّ» ، «نبوّت» را با محتوای کلمه‌ی شریفه‌ی «صلّ علی محمّد» ، و «امامت» را با محتوای ترکیبی «و آل محمّد»).

و به سوی ۲ تا از اصول اعتقادی ، بصورت تلویحی اشاره می‌کند. (عدل خداوند و معاد روز قیامت ؛ «معاد» را با محتوای همان «اللّهمّ» بدلیل اتّحاد مبدأ و معاد ، و «عدل» را با محتوای همان «و آل محمّد» بدلیل تلازم بین عقیده‌ی به امامت و عقیده‌ی به عدل و اختصاص هر دو عقیده به فرقه‌ی شیعه).

یادمان باشد ، همواره با گفتن این ذکر شریف ، مروری و تجدید پیمانی با اصول دین خودمان داشته باشیم :

اللّهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم.

اشتراک در شبکه های اجتماعی

---