کیمیای آگاهی

معصوم،اعتماد،اطمینان

تعداد بازدید : 691 تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۳/۰۹

امروز می خواهیم در مورد تفاوت اعتماد و اطمینانبه افراد ( پذیرش و کنترل افراد) ،‌ جهان هستی ، ‌خداوند و همچنین معنای حقیقی و اصیل این کلمات صحبت کنیم !

تا به حال شنیدین که کسی بگه ،” من به فلانی اطمینان کامل دارم ! دسته چک سفید امضای من دستشه ، اون هرگز به من خیانت نمیکنه ! “

چه فکری میکنید ؟ این مدل طرز فکر ، ‌چه حسی به شما میده و چه چیزی رو یاد شما میندازه و چه نظری در این مورد دارید ؟

 

این افراد ، غالباً کسانی هستند که معصومانه و در کمال خوش بینی ، بدون در نظر گرفتن سهم شیطان ،‌ از دیگران توقع و انتظار دارند ، که ‌دقیقاً همانطوری باشند و زندگی کنند که آنها می خواهند ، به دنبال این نوع اطمینان ، کنترل شدیدی وجود دارد و عملاً به فرد مقابل تحمیل و اعلام میکنند که : ” تو البته که باید خودت رو زندگی نکنی  ، و فقط همانطوری رفتار کنی که من میخواهم و تو فکر و تصوراتم از تو ساختم و توی ذهنم پرورندام ” . به عبارتی حاضر نیستند بپذیرند که سایرین هم هر لحظه حق انتخاب ، و یا حتی اشتباه دارند و آنها هم آمدند به این دنیا که خودشون رو هر جوری که هستند و هر جوری که قضاوتشون بکنیم و یا نکنیم و چه درست و چه غلط زندگی کنند !

 

اگر از کسی بشنوید که :” به هیچکس نمیشه اعتماد کرد ، همه دزد و کلاهبردارند ! و … ”

از این جمله چه برداشتی میکنید ؟ 

اینها به زبان خودشون که برای ماهایی که به این نوع بازیها آگاهیم ، واضح و روشنه ، دارند اعلام میکنند که این روزها دیگه کسی رو نمی شه کنترل کرد ، آدمها دارند خودشونو زندگی می کنند ، دیگه هیچ کس خودشو اونطوری که ما و یا من دلمون می خواهد زندگی نمیکند ، این افراد عموماً ، کسانی هستند که یتیمانه به پیرامونشان نگاه میکنند . به نظر آنها دنیا نا امن و  پر از مشکلات و مسائل لاینحل بوده و  به همه چیز و همه کس ،  بدبین و بی اعتماد هستند .

 

در نهایت وقتی کسی میگوید : ” من به افراد پیرامونم اعتماد دارم ” .   چه برداشتی میکنید ؟

 

فرد واقع بین ، محیط پیرامونش را همانطور که هست مشاهده می کند ، ‌ در پذیرش افراد و محیط پیرامونش ، ‌ همانطور که حقیقتاً هستند بوده و کسی را کنترل نمی کند و با این اعتماد عملاً به افراد می گوید :” تو می توانی هر لحظه ،‌ انتخاب درست و شخصی خودت را بر اساس قهرمان حقیقی خودت در زندگی شخصی ات در لحظه داشته باشی و مسئولیتش رو هم به طور کامل بپذیری ” . 

فرد واقع بین ، همواره اعتماد می کند . زیرا که همواره بررسی و مشاهده کامل می کند و در پذیرش کامل جهان هستی و کائنات همانگونه که هست بوده ، و بعد با توجه به مشاهداتش تصمیم می گیرد که تا چه حد می تواند مسئولانه و انتخابگرانه بسپارد ، ‌و در عین حال سهم شیطان را نیز لحاظ می کند و در پذیرش فرد و اتفاقات ، هرطور که باشند ( حتی بعضاً متفاوت با پیش بینی اش )‌ می باشد .

یادمان هم باشد که ،‌ اطمینان ، فقط و فقط و فقط ، مختص خداوند بوده ،‌ و فقط خدا است که مطلق و کامل است .

من به خودم و جهان هستی همانگونه که هست اعتماد دارم و از این اعتمادم راضی و خشنودم و آرامش اکنون من ما حصل این اعتماد و پذیرش می باشد و اطمینان دارم که خداوند ، خالق مطلق است و هر کجا و هر زمان همان گونه که باید مشیتش را از مسیر و کانالی که مقدر است محقق میفرماید .

 

 

اطمینان : از خوش بینی معصوم غیر سازنده و کنترل و تمامیت خواهی و کمال گرایی او (مگر در مورد خداوند که در زمان فعالیت معصوم سازنده این اطمینان به این کل اتفاق می افتد ) حاصل می گردد .

اعتماد : از واقع بینی ،  تعادل دو کهن الگوی معصوم و یتیم حاصل می گردد .

بی اعتمادی و بی اطمینانی : از بد بینی یتیم اتفاق می افتد و انکار خدا و اینکه او می پندارد که ” گویی خدا مرده است . “

به همۀ اجزای جهان هستی اعتماد داشته باشید و به خدا مطمئن باشید و آرامش حقیقی را در آغوش بگیرید .



اشتراک در شبکه های اجتماعی

ارسال دیدگاه


طراحی و اجرا : 01WEB