کیمیای آگاهی

---

نظر شما راجب آرامش چیه ؟؟!!

آرامش یه حالیه که سبکیم در عین اینکه وزینیم . رهاییم در عین اینکه عاشقیم . از همه چیز لذت می بریم در عین اینکه به چیزی گیر نیستم . آرامش  حقیقی ، از شعف میاد ، اون حال خوب عمیق درونی که به هیچ عامل بیرونی وابسته نیست و حاصل تعادل سه حوزه وجودمان (ذهن و جسم و روح ) هست . همه ما سه حوزه اصلی ذهن، جسم، روح داریم . که در قسمت تعادل و همپوشانی این سه حوزه مشعوفیم و آرامش داریم .
تعادل این سه حوزه ، به معنای مساواتشان نیست . به طور مثال اگر این لحظه تعادلم روی 300 هست، این اشتباه هست که باید حتما 100 واحد سهم جسم ، 100 واحد سهم روح و مابقی سهم ذهن باشد.
در همین مثال تعادل یک نوجوان شاید 200 جسم، 70 ذهن ، 30 روح باشد و تعادل یک فرد کهنسال شاید 200 روح ، 70 ذهن ، 30 جسم (همینکه روزانه چند قدم پیاده روی کنه ) باشد.
باید حواسمون باشه ، آرامش رو با هپروت اشتباه نگریم . مثلا این که فردی تو بیخیالی و هپروتی زندگی می کند ، پس خیلی آرامش دارد . شایدم داشته باشد ولی اینجا مد نظر ما نیست . ما داریم از اون آرامش حقیقی و حال خوبی که از آگاهی و انتخاب ریشه گرفته، صحبت می کنیم .

ما خیلی هامون فکر می کنیم که داریم زندگی می کنیم ، درحالیکه زندگی کردنهامون طعم و بوی عادت گرفته ، رباتیکه ، انتخابی توش نیست . قطعا که همه ما به صورت کمی داریم زندگی می کنیم و زندگی هامون طول مشخص دارند. مهم اینه که زندگی رو چطوری زندگی می کنیم . داریم با زندگی می رقصیم ؟ یا صرفا زندگی می کنیم که زندگی کرده باشیم .

هنر زندگی کردن را یاد بگیریم، یه زندگیِ سازنده بهینه و کم اصطکاک طوریکه انتخاب کنیم تمامی لحظاتش را مشعوف باشیم .

اشتراک در شبکه های اجتماعی

---